หลังจากออกจากร้านขนมหญิงสาวก็รีบกลับมาที่บ้าน เธอพิงหลังกับประตูหน้าบ้านหลังจากก้าวเข้ามาข้างในและปิดมันลง ปล่อยความคิดในความมืดเงียบๆ กับสายน้ำที่ไหลรินออกมาจากดวงตาครั้งสุดท้ายเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวเองต้องเผชิญตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มันหนักหนามาก แต่เธอก็ผ่านมาได้ บอกตัวเองว่าหลังจากนี้เธอจะไม่มีน้ำตาให้กับเรื่องใดๆ ทั้งสิ้น เธอต้องเข้มแข็ง
สายตาคู่หนึ่งมองเธออยู่ในมุมมืดเงียบๆ เช่นกัน เขารับรู้ถึงอากัปกิริยาและสิ่งที่หญิงสาวเป็นตั้งแต่ตอนที่เธอเดินเข้ามาในบ้าน เสียงสะอื้นเบาๆ ทำให้คนที่ยืนในระยะไม่ไกลมากได้ยินชัดเจน ตอกย้ำถึงความใจร้ายของเขาอีกครั้ง เขาเองก็ปวดร้าวไม่แพ้เธอเช่นกัน
ป้องเขตยืนรอเธออยู่ตรงนี้ตั้งแต่ตอนที่หญิงสาวเดินออกไปจากบ้าน และกลับเข้ามาอีกครั้ง
ตอนแรกชายหนุ่มคิดว่าจะคุยรายละเอียดทุกอย่างให้จบลงในวันนี้ แต่เมื่อเห็นอาการของหญิงสาว เขาก็เลือกที่จะยืนมองเธอเงียบๆ
“ผมส
