“ว่าแต่เพื่อนของคุณพิณหายไปไหนแล้วครับ หรือกลับไปแล้ว”
หลังจากคุยกันอยู่นานสองนาน พิธาเลยเอ่ยถามขึ้นเพราะตั้งแต่มาก็เกือบจะชั่วโมงแล้วแต่เขายังไม่เห็นเพื่อนที่เพลงพิณพูดถึงเลย
“สงสัยเขาไปทำงานจนลืมพิณไปแล้วมั้งคะ”
เพลงพิณเองก็คุยกับพิธาจนลืมเมฆาไปแล้วเหมือนกัน เธอคิดว่าเมฆาคงลืมว่าพาเธอมาที่นี่ไปเรียบร้อยแล้วถึงหายเงียบไปแบบนี้ และตอนนี้ก็ใกล้เวลาผับปิดแล้วด้วย
“พิณว่าเรากลับกันก่อนเถอะค่ะ พอดีนี่ก็ดึกมากแล้วด้วย”
“ครับ เดี๋ยวผมจัดการค่าใช้จ่าย...”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เพื่อนของพิณเขาจัดการให้แล้ว ไปกันเถอะ”
“อ้อ...ครับ”
และทั้งสองก็เดินลงจากห้องวีไอพีมา เพลงพิณอดที่จะหันมองไปรอบๆไม่ได้เผื่อจะเจอเมฆาแต่สุดท้ายก็ไม่เห็นแม้เงา
“พรุ่งนี้คุณพิณพอจะว่างไหมครับ พอดีมีร้านอาหารเปิดใหม่ เป็นร้านของเพื่อนผม รับรองอาหารอร่อยถูกปากแน่นอน”
พอขับรถออกมาจากผับแล้ว พิธาก็รีบถามขึ้นเพราะเขาอยากเดินหน
