SENIORS03:กฎของรุ่นพี่
2049 คำ
SENIORS 03
**************************
ฉันกลับมาที่ห้องของตัวเองด้วยความสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ฉันคิดว่าพี่อาร์จะเกลียดจนไม่อยากจะคุยกับฉันแล้วที่ฉันไปบอกรักเขาแต่มันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิด
เขาพาฉันไปคุยกันแค่สองคนและให้ไข่มุกกลับไปก่อน ทีแรกฉันก็คิดจะขอโทษที่พูดอะไรแบบนั้นออกไปเพราะกลัวว่าเขาจะไม่ชอบก็ได้
เพราะฉันเห็นว่ามีผู้หญิงเข้ามาบอกชอบเขาหลายคนและเขาก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่คนเหล่านั้นมาบอกชอบเขา
ฉันไม่อยากให้เขาโกรธฉันหรือไม่พอใจฉันเพราะที่ผ่านมาเขาดีกับฉันมาก แต่พอเขาพูดคำหนึ่งออกมามันก็ทำให้ฉันเปลี่ยนความคิดทันที
ฉันนึกย้อนไปถึงเรื่องที่คุยกับพี่อาร์ขึ้นมา รู้มั้ยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาอ่ะฉันคิดว่าเขาเป็นรุ่นพี่ที่ดีมาตลอด แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าตัวเองคิดผิดมาตลอด
‘พี่มีเรื่องอยากคุยด้วย’
‘พี่อาร์มีเรื่องอยากอยากคุยกับเหมยเหรอคะ?’
พี่อาร์มองหน้าฉันจริงจังมากเหมือนว่าเรื่องที่เขาจะคุยกับฉันมันเป็นเรื่องซีเรียส ฉันได้แต่มองหน้าคนตรงหน้าที่มองหน้าฉันอยู่ก่อนแล้ว ก่อนที่เขาจะพูดในสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจมาก
‘พี่ไม่ติดอะไรนะหากว่าเหมยชอบพี่จริงๆ’
ฉันคิดว่าเขาจะมาต่อว่าฉันซะอีกเพื่อไม่ให้พูดอะไรแบบนั้นออกมา แต่ปรากฏว่าเขากลับยิ้มให้ฉันเหมือนเขาพอใจที่ฉันพูดบอกว่าชอบเขา
ไม่เห็นเหมือนกับคนอื่นเลยที่เขาบอกปฏิเสธไป คืออะไรอ่ะฉันไม่เข้าใจ ก่อนที่ฉันจะบอกรักเขานั้นฉันก็บอกเขาแล้วนะว่าโดนเพื่อนบังคับให้มาพูดอ่ะ ฉันไม่ได้อยากพูดเองเลยด้วยซ้ำ
‘...’
ฉันเลิกคิ้วแล้วทำหน้างงเหมือนไม่เข้าใจที่พี่อาร์พูดประโยคเมื่อกี้ออกมา คืออะไรที่บอกว่าไม่ติดถ้าเกิดว่าฉันชอบเขาจริงๆ คือหน้าฉันมันเหมือนคนที่ชอบเขางั้นเหรอ
ที่ผ่านมาฉันก็ไม่เคยแสดงออกเลยนะว่าชอบเขาอ่ะ จริงอยู่ที่ฉันเคยพูดชมเขาต่อหน้าว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีมากถ้าใครได้เป็นแฟนจะต้องโชคดี
แต่ฉันก็ไม่ได้หมายถึงตัวฉันหรือเปล่าล่ะ แล้วอะไรที่ทำให้เขาอยากให้ฉันชอบเขาทั้งที่ผู้หญิงหลายคนที่ผ่านมาเขาก็ไม่ชอบใจเวลาที่มีคนมาอ่อยเขาอ่ะ
‘เราชอบพี่ได้นะพี่ไม่ว่า’
‘คะ?’
คือฉันงงอ่ะคืออะไร ที่รีบวิ่งมาหาฉันเพื่อที่จะมาบอกให้ฉันชอบเขาได้งั้นเหรอ เดี๋ยวก่อน ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลยนะ ไม่เคยคิดเลยด้วย
‘พี่อาร์คะคือว่าเหมยโดยเพื่อนบะ…’
‘ถ้าอยากเป็นผู้หญิงของพี่ พี่มีกฎอยู่ข้อเดียว’
พี่อาร์ยกยิ้มมุมปากมันเป็นรอยยิ้มที่ฉันไม่เคยเห็นจากเขามาก่อน เพราะทุกครั้งที่เราเจอกันเขาจะยิ้มอ่อนโยนให้ฉันเสมอและฉันก็เข้าใจมาตลอดว่าเขาเป็นคนดีและเป็นรุ่นพี่ที่แสนดีของพวกฉัน
ร่างสูงยื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างหูฉันเพื่อให้ฉันได้ยินแค่คนเดียวและมันเป็นคำพูดที่ทำให้ฉันมองเขาเปลี่ยนไปกลายเป็นรุ่นพี่ที่ไม่น่ารักอีกต่อไปแล้ว
‘พี่ต้องเช็กของก่อนนะว่าเป็นของที่พี่ติดใจหรือเปล่า’
‘…’
‘เพราะถ้าพี่ติดใจเราก็ไปต่อกันได้ เหมยว่าดีมั้ยคะ?’
‘หมายความว่าไงคะ ติดใจอะไรเช็กของอะไรไม่เข้าใจ?’
‘เช็กของว่าพี่จะติดหว่างขาเรามั้ยไงคะ ถ้าติดก็ไปต่อถ้าไม่ติดก็แยกย้ายไง’
‘พะ…พี่อาร์’
และนั่นก็เป็นคำพูดของพี่อาร์ที่พูดทิ้งท้ายเอาไว้ ที่ผ่านมาฉันคิดมาตลอดว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษมาก เพราะเวลาที่เขาจะพูดอะไรเขาจะให้เกียรติผู้หญิงเสมอ
แต่พอคำพูดเหล่านั้นหลุดออกมาจากปากของเขามันก็ทำให้ฉันคิดว่าฉันมองเขาผิดมาตลอดจากผู้ชายที่แสนดีกลายร่างมาเป็นผู้ชายที่ไว้ใจไม่ได้
นี่ถ้าฉันไม่ปากหมาบอกชอบเขาฉันก็คงไม่มีวันรู้เลยว่าเขาเป็นผู้ชายแบบนี้ และฉันก็คิดว่าคนอื่นก็คงไม่รู้หรอกว่าเขาเป็นคนยังไงถึงได้คลั่งไคล้กันขนาดนี้
ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันถึงได้พูดกับเขาบ่อยๆ ว่าเขาดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ ตอนนี้ฉันขอเปลี่ยนคำพูดเลยว่าเขามันเป็นคนอันตรายที่ฉันจะไม่เข้าใกล้อีกแล้ว
พี่แทนแฟนของหวานฉันยังไม่อยากจะยุ่งด้วยเลยเพราะเขามันเป็นคนไม่ดีและมีนิสัยชอบข่มเหงผู้หญิง
ต่อจากนี้ฉันก็คงจะไม่ไปขอความช่วยเหลือจากพี่อาร์อีกแล้วล่ะ และคงไม่กล้าที่จะอยู่กับเขาสองต่อสองเหมือนที่ผ่านมา
นี่ก็ยังคิดอยู่เลยว่าตัวเองอยู่รอดมาได้ยังไงโดยที่เขาไม่ทำอะไรฉันเพราะเราก็อยู่ด้วยกันสองคนบ่อยๆ
ที่จริงแล้วฉันจะไม่ได้อยู่กับพี่อาร์บ่อยขนาดนี้หรอกนะถ้าเกิดว่าหวานมาด้วย เพราะเราทำงานกลุ่มด้วยกันก็เลยต้องมาขอคำปรึกษาจากพี่อาร์
แต่เป็นเพราะหวานชอบทะเลาะกับพี่แทนบ่อยๆ ฉันก็เลยอาสามาปรึกษากับพี่อาร์เองเพื่อที่เธอจะได้ไม่มีปัญหากับแฟนของเธอ
แต่ก็ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ นะว่าพี่อาร์เป็นคนแบบนี้ได้เพราะเขาดีกับฉันมาตลอดไม่เคยพูดจาในทางที่สื่อไปในเรื่องเซ็กส์เลยสักครั้ง เขากลายเป็นคนอันตรายไปแล้วสำหรับฉัน
เพราะคำพูดของเขาเหมือนว่าเขาอยากลองมีอะไรกับฉัน และอยากรู้ว่าฉันจะทำให้เขาติดใจได้หรือเปล่า ก็เพิ่งรู้นี่ล่ะว่าเขามันน่ากลัวมากแค่ไหน
ฉันนั่งทำงานอยู่ที่ห้องอยู่นานพอมองนาฬิกาอีกทีก็เป็นเวลาสองทุ่มแล้ว ฉันเลยจะออกไปซื้อข้าวมากินที่ห้อง
เมื่อกี้โทรไปหาไข่มุกแต่มันก็ดันอยู่กับแฟนฉันก็เลยต้องออกมาคนเดียว ฉันกับไข่มุกอยู่หอเดียวกันแต่คนละชั้น
เออไปกินคนเดียวก็ได้ ปกติก็ไปกินคนเดียวจนชินแล้วนี่เพราะเพื่อนมีแฟนกันหมดแล้วอ่ะ
พอเดินลงมันก็ต้องตกใจเมื่อสายตาฉันดันเหลือบไปเห็นพี่อาร์กำลังเดินเข้ามาในหอพอดี เขามาทำอะไรที่นี่
ฉันหลบอยู่มุมเสาไม่กล้าออกไปหาเขา นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันก็คงออกไปทักทายแล้วนะ อีกอย่างพี่อาร์เองก็ชอบมาส่งฉันที่หอบ่อยๆ ด้วย
แต่วันนี้ฉันกลับไม่อยากออกไปเจอเขาซะอย่างนั้นอาจจะเพราะสิ่งที่เขาพูดกับฉันก็ได้ ไม่อยากเจอเขาตอนนี้เลยเพราะไม่รู้ว่าจะต้องพูดหรือทำหน้ายังไงเวลาที่มองหน้าเขาอ่ะ
“เขามาทำอะไรที่นี่อ่ะ?”
พี่อาร์หันมองซ้ายมองขวาแล้วหยิบมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงตัวแล้วกดอะไรไม่รู้ และไม่นานเสียงมือถือฉันก็ดังขึ้นทำให้รู้ได้เลยว่าพี่อาร์โทรหาฉัน
ฉันตกใจมากเมื่อเขาหันมามองทางที่ฉันหลบอยู่ ฉันกดตัดสายทิ้งทันทีแต่ก็คิดว่าคงไม่ทันแล้วล่ะเมื่อเขาเดินเข้ามาหาฉันแล้วแสยะยิ้มออกมา
ที่ฉันไม่อยากเจอพี่อาร์ตอนนี้มันเป็นเพราะว่าฉันไม่รู้จะมองหน้าเขายังไง เพราะก่อนหน้านี้เขาเอาเรื่องเซ็กส์มาพูดกับฉันเหมือนเขาไม่ได้คิดมากอะไรเลย
ถ้ารู้ว่าการที่บอกชอบเขาไปแบบนั้นมันจะทำให้เขาเปลี่ยนไปฉันคงไม่คิดที่่จะบอกหรอก ฉันยอมให้ไข่มุกมันโกรธดีกว่าที่จะให้พี่อาร์เปลี่ยนไปแบบนี้
“มาหลบอะไรตรงนี้ครับ?”
พี่อาร์ก็ยังคงพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนเดิมเหมือนเป็นรุ่นพี่ที่แสนดีเหมือนที่เคยเป็นมา แต่รอยยิ้มของเขามันไม่ได้เป็นอย่างนั้นไง
ที่ฉันเกลียดพี่แทนแฟนของหวานก็เพราะเขาเป็นคนนิสัยไม่ดีไม่ให้เกียรติผู้หญิงแล้วนี่ฉันยังจะต้องมาเจอซาตานในคราบรุ่นพี่ที่แสนดีอีกเหรอ พอพี่อาร์จะเดินเข้ามาใกล้ ฉันก็ถอยห่างจากเขาทันที
“นี่พี่ทำให้เหมยกลัวเหรอ?”
“...”
ฉันไม่ตอบได้แต่ยืนเงียบ พอพี่อาร์เห็นว่าฉันเงียบแบบนี้เขาก็คว้ามือฉันเอาไว้เหมือนกลัวว่าฉันจะวิ่งหนีไป
ฉันจะดึงมือตัวเองออกแต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยมือฉันแถมยังจับมือฉันให้เดินไปกับเขาด้วย
เขาจะมาใช้กำลังกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ เขาไม่จำเป็นต้องลากตัวฉันก็แทบจะปลิวอยู่แล้วอ่ะ
“พี่อาร์ปล่อยเหมยได้แล้วไม่ต้องลากขนาดนี้ก็ได้ ไม่ใช่หมาเดินเองได้ค่ะ”
“ยอมพูดกับพี่ได้แล้วเหรอหืม?”
“ก็ไม่ได้เป็นใบ้นี่คะ”
“ก็ถ้าไม่จับไว้แบบนี้เหมยก็วิ่งหนีพี่น่ะสิ”
คนตรงหน้าหันมาพูดกับฉันพร้อมกับรอยยิ้มมุมปากของเขา แต่เขาก็ไม่ได้ปล่อยมือจากฉัน
เขาพาฉันมาที่รถ มันเป็นรถที่เมื่อก่อนเคยถูกพี่แทนกรีดจนเป็นรอยเต็มไปหมดเพราะพี่แทนเข้าใจผิดคิดว่าหวานแอบคบกับพี่อาร์
มันก็เลยเป็นเหตุที่ทำให้ฉันต้องอยู่กับพี่อาร์สองต่อสองเพราะพี่แทนไม่ยอมให้หวานมาเจอพี่อาร์เลย
แต่เขาก็เอาเข้าศูยน์และทำสีใหม่หมดแล้ว ดีนะพี่แทนไม่ทุบรถเขาจนเละอ่ะ
พอมาถึงรถพี่อาร์ก็ยอมปล่อยมือจากฉันแล้วหันมาจ้องหน้าฉันที่มองหน้าเขากลับไปเหมือนกัน ฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะมาอะไรกับฉัน
ฉันก็บอกเขาไปแล้วไงว่าโดนเพื่อนบังคับให้พูดฉันไม่ได้อยากพูดเองเลย พี่อาร์ทำหน้านิ่งแล้วถามฉันขึ้นมาเหมือนเขาไม่เข้าใจว่าทำไมฉันจะต้องทำเหมือนไม่อยากอยู่ใกล้เขาด้วย
นี่เขายังกล้ามาถามอีกเหรอคำพูดของเขาตอนนั้นมันก็ชัดเจนอยู่แล้วป่ะว่าเพราะอะไร
“พี่ไปทำอะไรให้กลัวหรือเปล่า?”
“เปล่า เหมยแค่ไม่อยากอยู่กับพี่อาร์อีกแล้วค่ะ”
ฉันพูดออกไปตรงๆ เพราะเราจะได้เข้าใจกันแล้วให้เขาเลิกมายุ่งกับฉัน และฉันก็จะไม่ยุ่งกับเขาเหมือนกัน
พอฉันพูดประโยคเมื่อกี้ออกไปพี่อาร์ก็เลิกคิ้วมองหน้าฉันเหมือนตัวเองงงว่าไปทำอะไรให้ฉันไม่พอใจหรือเปล่า
ก็ถ้าเขาไม่พูดประโยคนั้นกับฉันตอนที่เราอยู่ด้วยกันวันนี้ฉันก็ยังมองเขาเป็นผู้ชายที่แสนดีและอบอุ่น
แต่คำพูดที่เขาพูดนั้นมันเหมือนว่าเขาเป็นผู้ชายที่ร้ายเงียบและความร้ายของเขานั้นก็อยู่ใต้สะดือด้วย
“พี่อาร์ไม่ต้องทำดีเหมือนที่ผ่านมาก็ได้นะคะ เพราะเหมยไม่ได้มองพี่อาร์เหมือนเดิมอีกแล้ว”
“พี่ก็จะมาตกลงกับเหมยเรื่องนี้เหมือนกันครับ”
- ผู้เขียน
