“รอฉันอยู่ที่นี่แหละ ฉันมีประชุม”
นี่เป็นคำพูดคำแรกจากปากของโดมินิก หลังจากจูบนั้นเกิดขึ้น
“เอ่อ ค่ะ”
“แล้วห้ามไปไหนเด็ดขาด จำเอาไว้ด้วย”
เขาสั่งอีกครั้ง ก่อนจะเดินหายออกไป
นวลลออถอนหายใจแผ่วเบา ขณะเดินไปทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาภายในห้องทำงานของชายหนุ่ม ดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ห้องทำงานของเขา และเมื่อเห็นว่าเอกสารและหนังสือเรียงไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่ หล่อนจึงขันอาสาที่จะจัดเรียงให้เขาใหม่ด้วยความเต็มใจ
หล่อนจัดห้องให้เขาไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงโต๊ะทำงานของเขา เอกสารวางไว้มากมายและยุ่งเหยิงไม่น้อย หล่อนค่อยๆ จับเรียงจนเป็นระเบียบ รอยยิ้มพึงพอใจเกิดขึ้นบนใบหน้าเมื่อเห็นผลงานของตัวเอง แต่ไม่นานก็ต้องจางลง เมื่อมองไปเห็นรูปของทิพย์เกสรที่ถ่ายคู่กับโดมินิกจำนวนสองรูปบนโต๊ะทำงานไม้
“คุณคงรักพี่ทิพย์มากจริงๆ”
หล่อนฝืนยิ้มออกมา ทั้งๆ ที่ภายในอกแสนจะเจ็บปวด มือเล็กหยิบกรอบรูปขึ้นมาจ้องมองผ่านม่
