ตอนที่5/1
788 คำ
ตอนที่5/1
ตอนที่5 ย้ายเข้าบ้านใหม่
ใบหน้าหล่อเหลาเผยความไม่พอใจออกมาก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะเดินไปยังรถหรูที่จอดอยู่ก่อนที่เขาจะขับไปยังผับ
ก่อนหน้านี้เขาก็ไม่อยากจะมาเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ของพ่อนักหรอก แต่พอมาคิดอีกทีในเมื่ออยากให้มาเจอเขาก็จะมา
พยัคฆ์ต่อว่าขวัญฤทัยต่อหน้าทุกคนในร้าน จนผู้หญิงคนนั้นทนไม่ไหววิ่งร้องไห้ออกไปจากร้านอย่างที่เห็นก่อนหน้านั้นแหละ จะมาเป็นแม่เลี้ยงเขางั้นเหรอมันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกจะบอกให้ ถ้ายังหน้าด้านเขาก็จะทำให้เธอทนไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายไปเองคอยดู
“หน้าหงุดหงิดมาเลยนะมึง” เพื่อนในกลุ่มเอ่ยทักทายหลังจากที่ร่างสูงของพยัคฆ์เดินเข้ามานั่งลง
“เออหงุดหงิด!” เขายกแก้วเหล้าที่พนักงานชงมาให้อย่างหงุดหงิด
“เรื่องอะไรอีก หรือว่าที่แม่เลี้ยงมึง” ก่อนหน้านี้พยัคฆ์เคยบ่นให้เพื่อนๆ ฟัง ทุกคนก็เลยรู้เรื่องที่ท่านพงศ์ภาณุจะแต่งงานใหม่
“วันนี้กูไปเจอมาแล้วทำเหมือนแสนดี จอมปลอมสิไม่ว่า”
เขาไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนยอมแต่งงานกับผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอมากขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้คงเห็นแก่เงินถึงยอมเอาตัวเข้าแลก ซึ่งเขาเกลียดที่สุด
“ดูถ้ามึงจะโมโหจริง ปกติมึงนิ่งๆ เงียบๆ แต่พอได้ปากร้ายแล้วแม่ง น่ากลัวฉิบ!”
พยัคฆ์ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกนอกจากเผยสีหน้าแววตาหงุดหงิดออกมาให้เห็น ปกติแล้วเขาไม่เคยเห็นพ่อของตนหลงผู้หญิงคนไหนมาก่อนจนกระทั่งผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ว่าไปโดนอีท่าไหนถึงได้หลงเสน่ห์แม่นั่นจนโงหัวไม่ขึ้น
ณ คอนโดที่ขวัญฤทัยเช่าอยู่
“เกิดอะไรขึ้นคะพี่ฤทัย?” ขวัญพิชชาที่เปิดประตูให้กับพี่สาวถึงกับเผยแววตาตกใจออกมาที่เห็นใบหน้าของพี่สาวเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา แต่พอเห็นชายวัยกลางคนที่ขึ้นมาด้วยเธอจึงยกมือไหว้อีกฝ่ายอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
“พิช”
เสียงสั่นเครือของขวัญฤทัยเกิดขึ้นก่อนจะโผล่เข้าก่อนร่างของน้องสาวแน่น เห็นการกระทำของพี่สาวอย่างนั้นขวัญพิชชาก็ยิ่งตกใจ เธอมองไปยังผู้ชายอีกคนเขาดูมีสีหน้าเคร่งเครียดพอสมควร
“เรื่องนี้ฉันผิดเองแหละ แต่ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยอมให้เจ้าพยัคฆ์มาพูดจาว่าร้ายเธออีก”
หลังจากที่เข้ามาในห้องทั้ง 3 ก็นั่งคุยกันยังห้องนั่งเล่น ขวัญพิชชาพอได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นก็ถอนหายใจออกมา มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากจริงๆ แม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงที่ไม่ถูกกัน แต่จากที่ดูคงมีแค่ลูกเลี้ยงเท่านั้นที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพี่สาวเธอ
ขวัญฤทัยนิสัยยังไงทำไมเธอจะไม่รู้ สำหรับเธอพี่สาวเธอเป็นคนที่นิสัยดีที่สุด คนผิดก็คงเป็นผู้ชายคนนั้นที่ไม่รู้จักโตจากที่ได้ยินจากปากท่านพงศ์ภาณุแล้ว ลูกชายของวัยกลางคนคนนี้ก็อายุอันนามมากกว่าเธออีกทำไมเขาถึงทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาไปได้
“ฤทัย ฉันอยากแต่งงานกับเธอจริงๆนะ เธอไม่ต้องสนใจลูกชายฉันหรอกสักวันมันจะเห็นว่าการที่เราสองคนแต่งงานกันเป็นเพราะความรักจริงๆ”
ขวัญฤทัยหันหน้าไปมองชายวัยกลางคนด้วยความเสียใจ ใช่เธอมีความรู้สึกดีๆกับชายวัยกลางคนคนนี้จริงแต่พอเจอลูกเลี้ยงที่ตั้งตนเป็นศัตรูกับเธอพูดจาว่าร้ายเธออย่างนี้เธอก็แทบรับไม่ไหว อนาคตต้องอยู่ร่วมบ้านกันแล้วเธอจะทนได้อย่างไร
“ฤทัยครับ ให้โอกาสฉันได้ไหม”
“เรื่องนี้คุณพงศ์ไม่ผิดเลยค่ะ ฤทัยขอโทษที่อ่อนแอ แต่ถ้าคุณพงศ์แน่ใจว่าจะยังอยากแต่งงานกับฤทัยอยู่ ฤทัยก็จะอดทนเพื่อคุณ”
“ฉันจะไม่ยอมให้ลูกชายฉันมาทำอะไรเธอได้อีกฉันสัญญา”
ขวัญฤทัยพยักหน้าก่อนที่ทั้งสองจะกอดกันภาพที่เห็นทำให้คนเป็นน้องสาวเผยรอยยิ้มออกมาทันที นึกว่าเรื่องราวในวันนี้จะจบลงไม่ได้แล้วเสียอีก โชคดีที่ไม่มีอะไรมาทำลายความรักของทั้งคู่ได้ ส่วนผู้ชายคนนั้นเธอก็อยากจะเห็นหน้าเหมือนกันเป็นคนยังไงถึงได้ใจร้ายมาทำร้ายพี่สาวเธอขนาดนี้
- ผู้เขียน
