กูพ่อเพื่อนมึงนะ

ตอนที่2

ชนกันต์วัย34 ขับรถกระบะคันเก่ามาถึงร้านกาแฟ ชีวิตเขาต้องเริ่มแต่เช้ามืด เพื่อให้ทันช่วงเวลาทำเงิน ดีที่กิจการในย่านคนพุกพล่านขายดิบขายดีจนได้ขยับขยายร้าน มีอันต้องจ้างพนักงานมาช่วย ชนกันต์จึงพอได้หายใจหายคอคล่องขึ้นมาบ้าง

ร้านกาแฟของเขาไม่ได้ใหญ่โตมากมายอะไร แต่การจัดร้านที่ร่มรื่นมีบรรยากาศที่ดี บวกกับเครื่องดื่มมีคุณภาพรสชาติยอดเยี่ยมหลากหลาย ทำให้พอมีชื่อเสียง แข่งกับร้านดังในย่านนี้ได้สบายๆ

ด้วยความที่มีชีวิตก่อนหน้านี้ค่อนข้างลำบาก ชนกันต์จึงได้เรียนจบแค่มัธยมหก ซึ่งสาเหตุใหญ่ก็มาจากต้องกันเงินส่วนของเขาแบ่งให้เป็นค่าใช้จ่ายของชนัตให้ได้เรียนด้วย

แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องแย่ เพราะเขาไม่ต้องเสียเวลาและเงินทองมากมายหมดไปกับการเรียนระดับปริญญาตรี และได้เริ่มธุรกิจของตัวเองก่อนเพื่อนๆในวัยเดียวกัน

"มาแล้วหรอ?" สาธิตยิ้มทักทายอย่างเป็นกันเองกับหัวหน้า เพราะชายมาดเซอร์คนนี้คือเพื่อนสมัยมัธยมปลาย ที่บังเอิญเดินเตร่หางานจนได้มาเจอกัน

"เออ มีไรต้องซื้อมั้ง" ชนกันต์ถามเพื่อนแต่ตามองไปทั่วเผื่อมีอะไรให้เขาได้ช่วย

"โน๊ตอยู่บนโต๊ะ"สาธิตบอกไม่มองหน้า เพราะหันไปทำเครื่องดื่มร้อนให้ลูกค้าตามออเดอร์คิวยาวเหยียด 

"อรุณสวัสดิ์ครับคุณกันต์" น้ำมนต์ เด็กนักศึกษาพนักงานในร้านอีกคน ที่มารับจ๊อบพาร์ทไทม์นอกเวลาเรียน ยกมือไหว้เจ้าของร้านหนุ่มด้วยความเคารพ ความน่ารักนอบน้อมของน้ำมนต์ทำให้กันต์นึกเปรียบเทียบกับเจ้าลูกบ้าไม่ได้

ถ้าไอ้นัตนิสัยน่ารักน่าเอ็นดูได้สักครึ่งของตาน้ำมนต์ก็คงดี

ชนกันต์ยิ้มและพยักหน้าทักทายกลับ น้ำนมต์จึงไปทำงานต่อ ทั้งเสริฟทั้งขายเบเกอรี่ แต่ก็ได้เงินคุ้มค่าแรง

ชนกันต์มองดูกระดาษโน้ตที่สาธิตวางไว้ให้อย่างคร่าวๆ เป็นของในสต๊อกที่ใกล้หมดเขาจึงไม่รีบร้อนสักเท่าไหร่

"เร็วเลยนาย คนถามหาขนมปังหลายคนแล้ว" สาธิตเร่งให้เจ้าของร้านที่ทำหน้าที่ในครัวด้วยไปทำงานตัวเองสักที

"นายไม่อบให้ก่อนวะ"

"ก็ใครล่ะบอกห้ามยุ่งเรื่องในครัว"

"ก็ของมันเตรียมเสร็จแล้วเหลือแค่เอามาอบ"ชนกันต์ยังเถียง ทั้งที่ตัวเองนั่นแหละผิดที่มาสาย เพราะเมื่อคืนดันฝันร้ายว่าถูกเสือตัวใหญ่วิ่งไล่จะดุ้งตื่นกลางดึก รู้สึกตัวตื่นอีกทีก็ตอนถูกลูกปลุกให้ทำข้าวให้

สาธิตขี้เกียจจะเถียงด้วย ยิ่งเวลาก่อนเข้างานแบบนี้ลูกค้ายิ่งเยอะๆอยู่

:กันต์ ๆ เพื่อนมาเล่นบ้าน6-7คน กันต์หาไรมากินด้วยนะ

ชนัตข้อความมาบอก ชนกันต์จึงต้องกลับบ้านเร็ว เพราะไม่ไว้ใจว่าถ้าโอนตังค์ให้ซื้อกินกันเอง ไอ้ลูกงี่เง่ามันจะงุบงิบตังค์แล้วเลี้ยงแค่ลูกชิ้นปิ้งเพื่อน รู้ดีว่าไอ้บ้ามันงกขั้นหนัก พ่ออย่างเขาก็เคยเสียหน้ามาแล้วตอนมันชวนเพื่อนมาบ้านตอนอยู่ประถม 

แม่ง ให้ตั้ง200 บอกให้ซื้อขนมมาเลี้ยงเพื่อนด้วย มันดันเก็บไว้ไม่ซื้อสักบาท แล้วพาเพื่อนไปลักมะม่วงมะยมที่สวนตาสน เดือดร้อนกันต์ต้องไปขอโทษตาแกไม่พอ ทำขายหน้าคนทั้งหมู่บ้าน ถูกตราหน้าว่างกไปอีก

รถกระบะคันเก่าของชนกันต์เลี้ยวเข้าภายในเขตบ้าน ชายหนุ่มร่างสันทัดหน้าตาอ่อนกว่าวัย แต่พยายามเพิ่มความแก่ให้ตัวเองด้วยการไว้หนวดที่ขึ้นหลอมแหลมจางๆไม่ได้ดูเข้ากับเง้าหน้าเลยสักนิด

เขาหอบหิ้วถุงอาหารสำหรับมื้อเย็นเข้ามามากมาย ยังไม่ทันจะเข้าบ้านก็ได้ยินเสียงฝูงตัวผู้โหวกเหวกโวยวายอินกับเกมส์ซะเหมือนจะตีกัน

พอเปิดประตูเข้าบ้านมาได้ ชนกันต์ก็เห็นเด็กหนุ่มตัวโตๆเล่นเกมกันอยู่ที่โซนรับแขก

"เฮ้ยนัต พี่มึงมา"เพื่อนสะกิดเจ้าบ้าน เดาสถานะคนมาใหม่จากเบ้าหน้า

"อ่าวกันต์ กลับมาไวนะวันนี้"ชนัตร้องทัก แต่ไม่ได้คิดจะเข้ามาช่วยพ่อถือคงถือของ

ดูมันสิ แทนที่จะแนะนำว่าผมเป็นใคร บอกเพื่อนให้ไหว้ผมหน่อยก็ได้ไหม ไอ้ลูกไร้มารยาท

"หวัดดีค้าบพี่"พวกเพื่อนมันพากันไหว้เองอย่างรู้งาน ชนกันต์พยักหน้าให้อย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะแก้สถานะให้ถูก

"พ่อเว้ย"

"พ่อ!!!!" พวกเพื่อนลูกทำหน้าไม่อยากเชื่อ ทุกสายตาหันไปขอคำยืนยันจากไอ้นัต 

"จะว่าไงดีล่ะ คือกูก็ออกมาจากหำน้อยๆของกันต์นั่นแหละ" ชนัตพูดจบรองเท้าผ้าใบข้างหนึ่งของคนพ่อก็ลอยมากระแทรกหัวอย่างจัง ดีที่ไม่ได้ผูกเชือกจึงสลัดออกจากตีนได้ง่าย

ชนกันต์กำมือแน่นข่มความขมขื่น แม่งเอ๊ย มันเป็นเจ็บใจกว่าด่าว่าเตี้ย ก็หำเล็กเนี่ยแหละ ไม่ต้องดงต้องแดกมันแล้วมั้ง ข้าวเย็นเนี่ย 

ชนกันต์โมโหลูก ถือถุงเครื่องทำหมูกะทะเดินเข้าครัว กะจะเอาไปวางไว้ให้พวกแม่งทำกินเอง แต่แล้วก็ชนเข้ากับบางอย่างที่สูง ๆ แข็ง ๆ เหมือนกล้ามท้องนักมวย ทำเอาคนเดินไปชนเสียหลักล้มเซด้วยความที่ถือของหนักมาด้วย

แต่ดีที่แขนที่แข็งพอกับแผงอกนูนแน่นนั่นคว้าเอวของชนกันต์ไว้ได้ทันเสียก่อน พวกลูกที่นั่งสุมหัวเล่นเกมส์กันมันส์หันขวับมามองตามเสียงอุบัติเหตุ และภาพที่เห็นช่างเป็นภาพที่ชวนให้รู้สึกแปลกประหลาดเสียนี่กระไร

คนพ่อตัวเล็กกว่าทำหน้าเหยเกในท่าหงายท้องกลางอากาศ45องศา แต่มือทั้งสองข้างไม่ยอมปล่อยจากถุงเสบียงอาหารด้วยความงก อีกคนที่ตัวสูงหุ่นนักมวยใช้มือข้างหนึ่งประคองเอวบางแบบผู้ชายของอีกฝ่ายไว้อย่างมั่นคง ใบหน้าหล่อคมคายด้วยมีเสี้ยวสายเลือดตะวันตก จ้องมองคนในวงแขนเหมือนว่าไม่เคยพบเคยเห็น

"น่ารักจัง" ชายตัวสูงบอก เล่นเอาชนกันต์ขนลุกไปทั้งตัว พวกเพื่อนที่มองดูอยู่เองก็พร้อมใจกันขนตูดลุกไปด้วย