ทาสรักดวงใจทมิฬ

ตอนที่ 16

ตอนที่ 16

เมื่อใกล้ได้เวลาอาหารเย็น คุณหญิงกัญญาก็สั่งให้ป้านวลโทรตามลูกชายและหลานชายให้รีบกลับมารับประทานอาหารค่ำด้วยกัน แต่กลับติดต่อไม่ได้ทั้งคู่

“เอากันเข้าไป ทั้งลูกทั้งหลาน หายหัวกันไปหมด เคยนึกถึงหัวหงอกอย่างฉันบ้างไหมเนี่ย” คุณหญิงกัญญาบ่นออกมาทันทีเมื่อป้านวลเข้ามารายงาน

“โธ่ คุณหญิง ลูกชายก็แบบนี้แหละค่ะอยู่ไม่เคยติดบ้านหรอก ลองให้มีเมียสักทีเถอะค่ะ ขี้คร้านจะรีบกลับบ้าน” ป้านวลแย้งขึ้นเมื่อนึกเห็นใจคนเป็นนาย

“ขอให้มันจริงเถอะ นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันต้องรอฟังคำตอบจากหนูวรินเรื่องแต่งงานนะ ฉันจะให้แต่งพรุ่งนี้ซะให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย ดูสิต่อไปตาภูมิจะอยู่ติดบ้านบ้างไหม” พูดจบคุณหญิงกัญญาก็ยกพัดขึ้นมาพัดอย่างแรงๆ พร้อมกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา

ป้านวลได้แต่ยิ้มและนำอาหารซึ่งเป็นแกงไตปลา ผัดเปรี้ยวหวาน พร้อมปลากะพงทอดน้ำปลา วางเรียงบนโต๊ะ ด้วยไม่รู้จะพูดอะไรดี

“แล้วนี่มีใครไปตามหนูวรินหรือยัง” คุณหญิงกัญญาหันไปถามเหล่าสาวใช้ ก่อนได้ยินเสียงสร้อยอาสาขึ้นไปตามเองอย่างกระตือรือร้น

“ดูสิน่ะป้านวล ยัยสร้อยนี่ก็นะ บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่าวิ่งในบ้านม” คุณหญิงกัญญาบ่นตามหลังสาวใช้ทันที

“ปล่อยไปเถอะค่ะคุณหญิง สร้อยคงชอบหนูวรินนะคะ นานๆ ทีที่บ้านนี้จะมีนายหญิงที่ยังสาวและสวยมาอยู่ให้แม่สาวๆ พวกนี้คอยรับใช้”

“อ้าวป้านวล นี่จะว่าฉันแก่ว่างั้นเถอะ” เสียงคุณหญิงกัญญาแอบเหน็บป้านวลไม่จริงจังนัก

“ไม่หรอกค่ะคุณหญิง” ป้านวลบอกยิ้มๆ ก่อนหันไปมอง หญิงสาวซึ่งกำลังเดินตามหลังสร้อยมาด้วยใบหน้าสดใสขึ้นมากกว่าเดิม

“หนูวริน มานั่งใกล้ๆ ป้านี่” คุณหญิงกัญญาเรียกทันที พลางสำรวจใบหน้าเรียวสวยซึ่งแต่งแต้มด้วยสีสันแบบอ่อนๆ ทำให้หญิงสาวดูสวยสดใสสมวัย

“ค่ะคุณหญิง” วรินญาตอบรับเสียงเบา

“เรียกคุณหญิงอะไรกัน ต่อไปให้เรียกว่าคุณแม่ดีกว่านะ จะได้เหมือนตาภูมิ” คุณหญิงกัญญาพูดขึ้น เพราะฟังดูมันห่างเหินพิกล และจะได้ให้หญิงสาวเรียกให้ชินปากเพราะอีกไม่เกินหนึ่งเดือนนางจะจัดงานแต่งให้ลูกชายอย่างแน่นอน เพียงแต่รอเวลาให้วรินญาทำความคุ้นเคยกับภูวเดชให้มากกว่านี้เสียหน่อย แม้จะมีเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยเกิดขึ้นมาก่อน แต่หากทั้งสองคนยอมเปิดใจและยอมรับความผิดพลาดในอดีต อาจจะทำให้ทั้งสองคนมีใจให้กัน

วรินญาได้แต่อึกอัก รู้สึกแปลกๆ อยู่ในใจที่ต้องเอ่ยเรียกคุณหญิงกัญญาแบบนั้น เพราะคนที่ได้เรียกต้องเป็นภูวเดชไม่ใช่เธอ แล้วถ้าเขารู้ว่าเธอมาเรียกแม่ของเขาแบบนี้ อนาคตของเธอจะเป็นเช่นไร

“วริน...เอ่อ...วริน ขอเรียกคุณหญิงเหมือนเดิมไม่ได้หรือคะ” วรินญากลั้นใจเอ่ยถามออกไป

“ทำไมล่ะหนูวริน” คุณหญิงกัญญาเอ่ยถามขึ้น และนึกไปถึงหลานชายซึ่งก็ไม่ยอมเรียกนางว่าแม่เหมือนกัน หรือจะเป็นเพราะกลัวว่าตาภูมิจะน้อยใจ

“คือ...” วรินญาเริ่มหาเหตุผลไม่ได้เมื่อถูกคาดคั้นจากคุณหญิงอีกครั้ง

“เอาล่ะๆ จะเรียกยังไงก็ได้ เพราะถึงยังไง แม่ก็รักหนูเหมือนลูกคนหนึ่ง” คุณหญิงกัญญาบอกพร้อมกับเปลี่ยนสรรพนามตนเองทันที เพราะนางรู้สึกดีเหลือเกินหากมีใครเรียกนางว่าแม่

“ขอบคุณค่ะคุณหญิง” วรินญาพนมมือไหว้คุณหญิงด้วยความซาบซึ้งใจ ก่อนหันมาเริ่มรับประทานอาหารมื้อเย็นที่คุณหญิงกัญญาดูเจริญอาหารเสียจริง ซึ่งก็ไม่ต่างจากวรินญาเช่นกัน

ก่อนแยกย้ายเข้าห้องพักส่วนตัว หลังจากนั่งย่อยอาหารและดูละครหลังข่าวจบจนเวลาล่วงเลยไปเกือบห้าทุ่ม

ไนต์คลับ...บนเวทีท่ามกลางไฟแสงสลัวๆ พร้อมกับเสียงดนตรีเริ่มบรรเลง และนักเต้นสาวสุดร้อนแห่งปีที่ห่างหายจากเวทีไปนานอย่างเอมี่กำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเสียงเพลงสุดเร้าใจ พร้อมส่งสายตายั่วยวนบรรดาหนุ่มๆ ซึ่งต่างจ้องกันตาไม่กะพริบเลยทีเดียว จะมีก็เพียงหนุ่มหล่อร่างสูงใหญ่ซึ่งนั่งอยู่ในมุมมืดๆ พร้อมบอดี้การ์ดยืนคุมอยู่ไม่ห่าง แต่นั่นไม่ได้รอดพ้นสายตาของเอมี่ไปได้

ร่างเซ็กซี่จงใจเต้นยั่วพร้อมเดินส่ายเอว โยกย้ายสะโพกเข้ามายั่วใกล้ๆ ชายหนุ่มแปลกหน้า ซึ่งความหล่อและความรวยคงไม่แพ้คุณภูวเดชของเธอเป็นแน่ เรียวปากซึ่งทาด้วยสีแดงสดสีโปรดของเจ้าตัวเผยอขึ้นอย่างเชิญชวน ก่อนเห็นบุรุษหนุ่มผู้นั้นหันไปกระซิบกระซาบกับชายชุดดำ แล้วชายคนนั้นก็เดินหายไป

“คุณธีร์ครับ ผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ อีกไม่เกินห้านาทีนักเต้นคนนั้นจะมาพบ” บอดี้การ์ดร่างบึกก้มลงรายงานเจ้านายหนุ่ม ที่ตอนนี้กำลังพุ่งความสนใจไปที่สาวสวยบนเวที

“แล้วเราจะได้ทำความรู้จักกันให้ลึกซึ้งสาวสวย” ชายหนุ่มพึมพำ สายตาคมกริบจับจ้องร่างเซ็กซี่ไม่วางตา เธอสวยสะดุดตาเขามาก และยิ่งทำให้เขาปรารถนาจะได้ครอบครองเธอ และจะให้เธอนำพาเขาเข้าไปพบกับใครคนหนึ่ง ที่ทำให้เขาต้องดั้นด้นมาถึงเมืองไทย

เอมี่เต้นยั่วในช่วงจังหวะเพลงท่อนสุดท้ายด้วยการแอ่นอกแล้วโค้งตัวลง เผยให้เห็นความอวบอิ่มของหน้าอกหน้าใจจนหนุ่มๆ ด้านหน้าต่างส่งเสียงฮือฮากันเป็นแถว ต่างพากันยื่นมืออยากสัมผัสผิวเนื้อของหญิงสาวกันโกลาหล ทว่าหญิงสาวกลับเดินยิ้มยั่วยวนแล้วหายไปกับความมืดบนเวที แล้วเดินเข้าไปในห้องของผู้จัดการไนต์คลับร่างท้วม

“เฮีย มีอะไรคะถึงได้เรียกเอมี่” เอมี่ถามด้วยสีหน้าแปลกใจ

“มีคนต้องการพบเธอน่ะ ดูดีแถมยังรวยอีกต่างหาก” เฮียจักร เจ้าพ่อวงการไนต์คลับขนาดใหญ่เอ่ยบอก พลางจ้องหน้าหญิงสาวนิ่ง แม้อยากลิ้มลองความสาวความสวยของเธอ แต่เมื่อเธอไม่ยอมตกลงเขาก็ไม่ว่าอะไร เพราะเธอสามารถทำเงินให้ไนต์คลับได้มากมาย แต่เขาก็ยังรอเพื่อจะได้ลิ้มลองร่างกายเธอสักครั้ง แววตานิ่งเมื่อครู่เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นออกแนวหื่นกระหายอย่างเห็นได้ชัด และคนฉลาดอย่างเอมี่ก็ดูออก ร่างเซ็กซี่เดินเข้าไปใกล้ พร้อมกับจุมพิตแก้มสากระคาย ก่อนผละออก