บทที่ 16

2104 คำ

17.30 น. "อ่า...วันนี้ก็แค่นี้แหละอัญชัน" ฉันสะดุ้งเบาๆ กับเสียงเรียกของพี่กวินขณะที่มือยังคงจัดเรียงเอกสารงานของบริษัทแยกเป็นกลุ่มๆ รีบเหลียวหลังมองพี่กวินที่นั่งบิดขี้เกียจมองฉันจากบริเวณโต๊ะทำงานเล็กน้อย "เป็นอะไรหรือเปล่า วันนี้อัญชันดูเหม่อๆ นะแถมยังชอบทำท่าทางแปลกๆ อีก ไม่สบายใจอะไรหรือเปล่า?” "ปะ เปล่าค่ะ" ฉันเค้นเสียงตอบกลับยิ้มๆ และพยายามดันตัวเองลุกขึ้นช้าๆ เพื่อไม่ให้ของสงวนภายใต้กระโปรงนักศึกษาเล็ดลอดโชว์ต่อหน้าที่สาธารณะ ให้ตายสิ การที่ไม่มีแพนตีแต่ต้องเดินไปไหนมาไหนทั้งวันเนี่ยมันลำบากจริงๆ -_- วันหลังฉันคงต้องพกกางเกงในสำรองติดตัวมาด้วยแล้วล่ะมั้งเนี่ย "บ้านน้องอัญชันอยู่ไหนเหรอครับ? ให้พี่ไปส่งไหม?" "ไม่เป็นไรค่ะ อัญมีธุระจะไปทำต่ออีกนิดหน่อย" "ว้า...พี่ว่าจะชวนน้องอัญชันไปทานข้าวเย็นด้วยกันสักหน่อย น่าเสียดายจังเลย" ฉันฉีกยิ้มเล็กน้อยให้กับคำพูดของพี่กวิน ซึ่งเขาเอง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม