พหุจักรวาลเอ๋ยจงซับซ้อนยิ่งขึ้น
1290 คำ
“ผมจะเอาเด็กคนนี้” ผู้พูดจรดปลายนิ้วไปยังคนที่ตนเองหมายตา
“เอาคนชนะเลิศดีกว่ากระแสดีกว่าดูได้จากคะแนนโหวตกินขาดรองอันดับหนึ่งเลย” แต่อีกคนเห็นต่างออกไป
“จะเอากระแสหรือแววศิลปิน”
“สมัยนี้ก็ต้องเกาะกระแสทั้งนั้นแหละ” เจ้าของใบหน้ากลมอิ่มเอิบ ผิวขาวอมชมพู ตาเรียวยาวชั้นเดียวบ่งบอกถึงเชื้อชาติของบรรพบุรุษ ร่างกายท้วมใหญ่ ยกแขนตั้งศอกสองข้างบนโต๊ะทำงาน
“เกาะกระแสบุคคลแสดงว่าค่ายกระแสไม่ดีจนต้องพึ่งพาคนชนะประกวดร้องเพลง” คนเสนอแนะเอ่ยถามเชิงท้าทาย
“ไม่ใช่สักหน่อย เราก็แค่คิดว่า…”
“เราเจอเพชรยอดมงกุฏเข้าแล้ว เชื่อผมไอ้น้องคนนี้โดดเด่นที่สุดตั้งแต่รอบแรกแล้ว คนอย่างเวสเปอร์ไม่เคยพลาด ถ้าไม่เป็นไปตามที่ผมคิด ผมยอมลาออก”
“ถ้ามั่นใจขนาดนั้น ให้ทีมงานติดต่อไปเลย…อะไรนะคุณพฤกษ์จะติดต่อเองเลย อะงั้นตามสบาย” ผู้บริหาร PHD Entertainment ให้ไฟเขียว แต่ที่ผ่านมาก็ยอมให้ไฟเขียวตลอดเพราะยอมรับความสามารถในการสร้างสรรค์ผลงานเพลงและการมองแววศิลปินอย่างทะลุปรุโปร่งสมกับเป็นทายาทนักเปียโนชื่อก้องโลก (ความสามารถถ่ายทอดผ่านพันธุกรรม ไม่เว้นแม้แต่ลูกนอกสมรส)
“เดี๋ยวนะ ยอมลาออก…” ณดลยกฝ่ามือหนาอูมลูบหน้า พ่นลมหายใจจนไหล่ไหวพลางหัวเราะในลำคอ เพราะนึกบางอย่างขึ้นได้ “ถ้าปล่อยลาออกได้ไง ค่ายอื่นก็คว้าตัวไปสิคุณเวสเปอร์”
ผู้นำทัพดี ๆ ยิ่งต้องรักษาเอาไว้
“เพลงจะเพราะที่สุดต้องร้องด้วยความสุขนะไอ้น้อง มาเป็นน้องพี่ต้องมีวินัยและไม่ละทิ้งตัวตนนะ” ภายใต้การทำงานของพฤกษ์ผลักดันปราณเวหากลายเป็นศิลปินหน้าใหม่ที่น่าจับตามองได้ แม้เพิ่งจบเรียนมัธยมปลายและมีคู่แข่งคนสำคัญอย่าง ‘บิชอป’
“ไม่ต้องจับเวย์หาแต่งตัวเยอะนะครับ เจ้าตัวเขาหล่อดูดีอยู่แล้ว” โปรดิวเซอร์มือทองย้ำนักย้ำหนาถึงภาพลักษณ์
ด้วยหน้าตาที่ไม่เป็นสองรองใครจึงเริ่มมีงานที่นอกเหนือจากการร้องเพลงทยอยติดต่อเข้ามา ต้นสังกัดจำเป็นต้องหาผู้จัดการส่วนตัวคอยดูแลตารางงาน ต่อมาก็ได้รับการแนะนำจากผู้ใหญ่ในวงการจึงต้องรับไว้ด้วยความเกรงใจ
คนที่ปราณเวหาให้ความเคารพรักไม่ต่างจากพี่สาวแท้ ๆ และไม่เคยตั้งข้อสงสัยในตัวหล่อนเลย
“วาเลน…วาเลนตื่นได้แล้ว หมดคาบแล้ว วาเลน นี่หลับหรือซ้อมตายเนี่ย ห๊า!” เพื่อนร่วมชั้นเรียนเขย่าปลุกไปบ่นไป
คนขี้เซาเปิดเปลือกตาหนักอึ้งเหมือนโดนหินถ่วงขึ้นช้า ๆ ภาพของห้องเรียนและเพื่อนสาวยังดูเบลอเพราะสายตายังไม่ปรับระยะโฟกัส…หรือเบลอขี้ตากันแน่ ว่าแล้วก็อ้าปากหาวปิดท้ายการนอนในห้องเรียนอีกครั้ง
“วันหลังก็ขนที่นอนปิกนิคมาด้วยเลยมั้ย” คนข้าง ๆ กล่าวประชดประชัน
“เสียงเธอเปลี่ยนไปนะเด๊บบี้ ไม่สบายเหรอ” วาเลนไทน์ถามพลางเก็บหนังสือเรียนใส่กระเป๋าไป
“ใครคือเด๊บบี้ ชั้นมัดหมี่นะยะ มัดหมี่ที่โดนแกลากออกไปทำท่าแทงปลาไหลตอนรับน้องไง แล้วแกเป็นอะไรทำหน้าอย่างกะโดนผีหลอก เฮ้! รอด้วยจะไปไหนน่ะ” หล่อนวิ่งตามคนขี้เซาที่ลุกพรวดพราดออกไป
อะไรกันครับเนี่ย!
วาเลนไทน์สวมชุดนิสิตสีขาว กระโปรงพลีตยาวสีกรมท่ากับรองเท้าหนังสีขาวอันเป็นเอกลักษณ์ของนิสิตปีหนึ่ง รูปลักษณ์ภายนอกแตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เธอกลายเป็นสาวผมยาวสยายดำขลับดูสุภาพดีรับกับหน้าม้าตัดปลายตรงแหน่ว สไตล์หมวยอินเตอร์
เมื่อมองลงมาจากอาคารเรียนก็พบว่าไม่ใช่ทิวทัศน์ที่คุ้นเคยอย่างฮ่องกง ตารางเรียนในกระเป๋าสะพายระบุชัดเจนว่าคณะจิตวิทยาหลักสูตรนานาชาติ มหาวิทยาลัย CU
ที่สร้างความประหลาดใจอย่างที่สุดของที่สุดคือ…วันเดือนปีที่ปรากฏบนโทรศัพท์
มันคือช่วงสองอาทิตย์ก่อนงานแฟนมีตติ้งครั้งแรกของปราณเวหา
เรือนร่มไม้สมภพและปรานี แผ่นป้ายไม้สลักชื่อเจ้าของบ้านทั้งสองเด่นหราอยู่หน้าประตูรั้ว บ้านไม้ประยุกต์สีขาวทั้งหลัง บนพื้นที่ติดแม่น้ำเจ้าพระยา มีต้นไม้ใหญ่ให้บรรยากาศร่มรื่นกับไม้ดอกไม้ประดับที่ทำให้ดูสดชื่นมีชีวิตชีวา
วาเลนไทน์นั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือริมหน้าต่าง คิดทบทวนเหตุอัศจรรย์ที่เกิดขึ้น ย้อนนึกถึงคำพูดของอาจารย์ภาควิชาฟิสิกซ์กับสารพัดสมมติฐานที่พยายามอธิบายการมีอยู่ของพหุจักรวาล
แม่มณีจันทร์จากทวิภพก็คงงุนงงไม่แพ้กัน
“ชั้นชื่อวาเลนไทม์ ซี ก่อนหน้านี้ชั้นไปเข้าร่วมงานไว้อาลัยปราณเวหา…” เธอหยุดพูดกลางคันพลางเหลือบตาไปมองจอไอแพดที่กำลังเล่นคลิปบันทึกการแสดงสดบนเวที T-Pop เพื่อย้ำเตือนว่า…เขายังมีลมหายใจและหล่อละลายหัวใจไม่แตกต่างกัน
ว่าแล้วก็ทำท่าส่งจูบกับสัญลักษณ์มือไอเลิฟยูให้สักหน่อย
“อ่อ…แล้ว จู่ ๆ ชั้นรู้สึกตัวที่อาหารเรียนมหา’ลัยซียู ชั้นมาเรียนต่อที่ไทย ไม่กี่นาทีหลังถูกปลุกความทรงจำของตัวชั้นในโลกนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัวสมอง” ความทรงจำแล่นพรวดพราดเข้าสมองด้วยความเร็วเทียบเท่ารถไฟความเร็วสูง วาเลนไทน์รู้ชื่อเพื่อนร่วมรุ่นคณะจิตวิทยา เหตุการณ์ในห้องเรียน ที่นั่งประจำใต้ตึกคณะ
แต่ที่พิเศษกว่านั้น นอกจากจะมีความทรงจำจากโลกเดิมเพิ่มเข้ามา ในโลกนี้เธอยังได้เป็นแอดมินกลุ่มขชาวหมีแพนด้าร่วมกับแอดมินที่ใช้ชื่อว่า ‘กอบัว’ อีกด้วย
ให้ตายสิจากแฟนด้อมตัวน้อยกลายเป็นนักท่องเวลาที่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้าไปแล้ว…แต่ควรเริ่มจากตรงไหน
เนื่องจากแรงอธิษฐานเลือกส่งเธอมายังช่วงเวลานี้แทนที่จะเป็นร้านกาแฟเมื่อวันก่อน
“นึกสิ นึกสิ วาเลน หลังจากข่าวร้าย มันเกิดประเด็นอะไรขึ้น” ประเด็นร้อนแรงเกิดขึ้นหลังมีการเปิดเผยแชทระหว่างปราณเวหากับผู้จัดการส่วนตัว ทั้งเรื่องการรับงานหนักเกินตัวจนป่วย คำพูดต่าง ๆ น่าจะเป็นต้นเหตุทำให้จิตใจของศิลปินหนุ่มดำดิ่งในความเศร้าและมีคนขุดคุ้ยเบื้องลึกเบื้องหลังของนันธณัฐเข้าไป
งานนี้ทัวร์ลงอย่างเดียวไม่พอยังมีหมายจับคดีแพ่งพ่วงมาอีก
“ แต่ยัยหญิงอะไรนั่นจะนิสัยเห็นแก่ตัวจนน่าทุบหลังกับทั้งสองโลกเลยเหรอ” วาเลนไทน์จดทุกอย่างที่พอนึกได้ลงสมุด เธอจำเป็นต้องแน่ใจเสียก่อนว่าเหตุการณ์เหล่านั้นจะเกิดขึ้นจริงเหมือนโลกเดิมเป๊ะ ๆ
งั้นเริ่มจากงานเปิดตัวพรีเซ้นเตอร์และมินิคอนเสิร์ตที่ลานหน้าเซนทรัลเวิร์ลวันพรุ่งนี้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“วาเลนจ๊ะ ยายเข้าไปได้มั้ยลูก”
“ได้ค่ะ ๆ” เธอจัดโต๊ะให้เข้าที่เข้าทางเล็กน้อย ก่อนเดินไปเปิดประตู
“อันนี้ยายลองปรับสูตรนิดหน่อย ลองชิมแล้วบอกยายหน่อยแล้วกัน” รายการครัวคุณปรานี…ช่วงชิมไปชมไป “กลับมาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว ไปอาบน้ำอาบท่าได้แล้วลูก”
“วาเลนเพิ่งเคลียร์งานเสร็จค่ะว่าจะไปอาบพอดี” วาเลนไทม์ยิ้มแป้น
ทั้งคุณตาคุณยาย คนรับใช้ รวมถึงผู้คนและสภาพแวดล้อมในโลกนี้ไม่แตกต่างจากอีกโลกเลย สิ่งสำคัญนับจากนี้เธอต้องทำให้ทุกอย่างดีขึ้นกว่าเดิม
- ผู้เขียน
