รถหรูของชนะชนแล่นไปตามเส้นทางที่มินตราบอก ผ่านย่านการค้า ย่านชุมชน และย่านธุรกิจสำคัญ รวมทั้งผ่านคอนโดมิเนียมที่ชายหนุ่มพักอาศัยอยู่ ถึงอย่างนั้นชนะชนก็ไมได้ใส่ใจแม้แต่จะชำเลืองมองด้วยหางตา ขอเพียงหญิงสาวถึงบ้านอย่างปลอดภัย ต่อให้ต้องขับรถอีก 5 ชั่วโมง เขาก็ยินดี
“หัวหน้าคะ ส่งดิฉันตรงหน้าปากซอยก็พอค่ะ เดี๋ยวดิฉันขึ้นมอเตอร์ไซค์รับจ้างเข้าไปเองค่ะ” มินตราบอกชายหนุ่มด้วยความเกรงใจ
“นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะมินตรา ดึกแล้ว อย่าคิดว่าแค่หน้าปากซอยไม่เป็นไร อันตรายมันมีอยู่ทุกที่” ชนะชนตอบขรึมๆ ตายังคงจ้องมองไปยังถนนเบื้องหน้า เพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ
“แต่หัวหน้ายังไม่ได้ทานข้าวเย็นเลยนะคะ” หญิงสาวยังไม่ยอมแพ้
“คุณเองก็ยังไม่ได้ทานเหมือนกันนี่” ชายหนุ่มย้อนในสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายถึงกับพูดไม่ออก และนั่นทำให้มินตราได้แต่นั่งเงียบ มองถนนสองฟากฝั่งที่ยังคงสว่างไสวไปด้วยแสงไฟของรถยนต์ และไฟจากร้านรวง
