ผมอุตส่าห์ไลน์บอกให้ลูกหมูกลับพร้อมกัน แต่ดูท่าแล้วเหมือนคนไม่เชื่อฟัง เพราะตอนผมเรียกเธอสะดุ้งตกใจ เหมือนคนทำผิดมา ก็แน่ล่ะสิผมขู่ไว้แล้ว แต่ดูเหมือนคำขู่ของผมไม่มีผลกับเธอสักนิด คงกำลังคิดจะแอบหนีผม โชคดีผมไหวตัวทัน เพราะเธออ่านไลน์แล้วไม่ยอมตอบ ผมจึงมาดักรอหน้าตึก และเป็นอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆ
"กำลังจะไปไหน พี่ไลน์มาบอกแล้วใช่ไหมว่าพี่จะมารับ แล้วทำไมไม่รอพี่ แล้วนั่นชุดอะไร ไปเอามาจากไหนอีก มันไม่ใช่ชุดที่ใส่มาเรียนตอนเที่ยงนี่" ผมไม่รู้จะโมโหอะไรก่อนดี ระหว่างที่บอกให้รอแล้วไม่รอ กับชุดที่ไม่ใช่ผมซื้อให้ เมื่อตอนเที่ยงลูกน้องผมส่งรูปมาให้ดู มันก็ปกติดีเป็นชุดที่ผมซื้อให้ แล้วทำไมตอนนี้มันถึงรัดติ้ว คนมันหวงช่างไม่เข้าใจอะไรบ้างเลย
"แล้วพี่ตาต้าจะมายุ่งอะไรกับลูกอมคะ ดุลูกอมทำไมก่อน แล้วทำไมลูกอมจะต้องรอพี่ตาต้าด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยค่ะ" ยังเหมือนเดิมครับเถียงเก่ง ไม่ยอมลด
