บทที่ 19 หลอกล่อ

1655 คำ

ผมเห็นลูกอมนั่งเงียบมาตลอดทาง หลังจากที่กดวางสายเดียร์ ไม่รู้ว่ายังโกรธผมไหม กับเดียร์ผมยังไม่ได้จับเธอกิน แค่คุยกันตามประสาคนขี้เล่น ถ้าผมไม่มีลูกอม เธอคงเป็นคนต่อไปที่ผมอยากลองชิม แต่เมื่อผมได้ชิมลูกอมแล้ว ผมก็ไม่คิดจะไปสนใจใครอีก ก่อนนั้นที่ผมยังไม่ได้มีอะไรกับลูกอม ผมยังตามหาเรื่องคุยขนาดนั้น คิดดูสิตอนนี้ผมทั้งชิม ทั้งกิน ผมจะตามติดขนาดไหน ปากบอกว่าเขาปากร้ายไม่ชอบ ไม่อยากรู้จัก ไม่สนใจ แต่พอมารู้ตัวอีกทีตอนนี้ มันก็ออกไปไหนไม่ได้เลย หรือว่าผมจะชอบน้องมานานแล้ว "ลูกหมูครับทำไมเงียบจัง หรือว่ายังโกรธพี่อยู่ พี่ไม่เคยมีอะไรกับเดียร์เลยนะ เมื่อก่อนพี่ก็คุยกับสาวๆ ไปเรื่อย ตอนนี้พี่ไม่ได้ทำแบบนั้นแล้วนะ" ลูกหมูหันขวับมามองผม เหมือนคนที่กำลังคิดหนัก ผมกลัวลูกอมตอนเงียบมาก ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ สู้ให้เธอเถียงผมแว๊ดๆยังดีกว่า "พี่ตาต้าคะลูกอยากกลับคอนโดลูกอมค่ะ พี่ตาต้าไปส่งลูกอมก่อนได้ไหมค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม