ยัยวาวากับเพื่อนของนางหันมามองหน้า ตอนที่ฉันเรียกชื่อ ที่เรียกพี่ถือว่าฉันยังมาปราณีมากแล้ว
"นึกว่าใคร ที่แท้ก็นังเด็กแรดนี่เอง ทำไมตาต้าคงเฉดหัวทิ้งแล้วสินะ ถึงวิ่งโล่มาหาฉัน เธอก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านมาของตาต้าสินะ ที่กินครั้งสองครั้งแล้วโดนเฉดหัวทิ้ง" ปากแซบขนาดนี้ คงไม่ต้องออมมือแล้วมั๊ง หยาบมาหยาบกลับไม่โกงค่ะ
"อย่างน้อยฉันคงแรดน้อยกว่าเธอ แรดแบบยังมีผู้ชายเอา ไม่โดนเขี่ยทิ้งเหมือนของบูดๆแถวนี้ ทุกวันนี้พี่ตาต้ายังจับฉันกินทุกวันอยู่เลยนะ ครั้งหนึ่งไม่ต่ำกว่าห้ารอบไม่รู้จะห้ามยังไงดี อย่างว่าของมันสดมันอร่อยกว่า ไม่ต้องใช้วิธีต่ำๆ วิ่งเอาตัวเข้าไปเสิร์ฟที่แล้วเขาปัดทิ้ง" ด่าฉันแรงมาฉันก็แรงคืน คนอย่างฉันไม่เคยวิ่งเข้าหาผู้ชายก่อน มีแต่ผู้ชายที่วิ่งเข้าหา ฉันไม่ได้ง่ายอย่างเธอแน่นอน
"กรี๊ด~~กรี๊ด~~อีเด็กบ้า อีเด็กหน้าด้าน แกยอมรับแล้วใช่ไหมว่าแกแย่งตาต้าไปจากฉัน ฉันใช้ความพยายา
