“เธอเป็นของฉัน เป็นผู้หญิงของหลี่ไท่หยาง เป็นทาสของหลี่ไท่หยาง จำเอาไว้ให้ดี!”
หลี่ไท่หยางประกาศความเป็นเจ้าของเธอ ด้วยรอยประทับจากริมฝีปากเขา มาเฟียหนุ่มมองรอยแดงบนเนินอกของหญิงสาวด้วยสายตาภาคภูมิใจ เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ เป็นเจ้าของเรือนร่างงดงามนี้ก่อนใคร แม้จะผ่านผู้หญิงมามากมาย หลี่ไท่หยางกลับหลีกเลี่ยงความสัมพันธ์กับผู้หญิงบริสุทธิ์ เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงเหล่านั้นใช้เยื่อบางๆ ของพรหมจารีย์มาผูกมัดเขา ผู้หญิงหลายคนเข้ามาหาเขาด้วยแรงเสน่หา บางคนปรารถนาจะครอบครองหัวใจของผู้ทรงอิทธิพลจนยอมพลีกาย หวังให้เขาหลงไหลลีลาร้อนแรงบนเตียง พวกเธอเหล่านั้นมีสิทธิ์ร่วมเตียงกับเขาแค่เพียงครั้งเดียว ต่อให้สวยแค่ไหนลีลาเด็ดดวงแค่ไหน ไม่เคยมีใครทำให้หลี่ไท่หยางปรารถนาจะแตะต้องเกินหนึ่งครั้ง แต่ม่านไหมกลับทำให้เขารู้สึกอยากครอบครองเธอตั้งแต่ได้เห็นหน้าครั้งแรก ร่างกายของเธอกระตุ้นให้เขาเร่าร้อนก
