จางหลงนิ่งงัน ยิ้มแห้งๆ
“ผมยังไม่คิดมีครอบครัวตอนนี้ครับคุณหลี่” เขาเลี่ยงอย่างสุภาพ
“ฉันก็ไม่ได้ให้นายแต่งงานตอนนี้นี่ แค่อยากให้นายหมั้นกับเฉินอวี้เหมย” หลี่ไท่หยางยิ้มเย็น ไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายปฏิเสธ “ฉันจะขอลูกสาวของเฉินเล่อให้นาย เฉินเล่อคงไม่ปฏิเสธหากคิดเป็นพันธมิตรกับเรา”
“ทำไมคุณหลี่ไม่หมั้นกับคุณหนูเฉินล่ะครับ หย่งเผิงจะได้เจ็บใจกว่านี้” จางหลงหาทางเลี่ยงพันธะที่ผู้เป็นนายโยนคล้องคอเขาโดยการโยนกลับคืน แต่หลี่ไท่หยางไม่ใช่คนอ่อนเชิงจนไม่รู้ข้อนี้
“ให้หมั้นกับนายน่ะดีแล้ว ฉันไม่อยากให้เฉินเล่อคิดว่าฉันให้ความสำคัญกับมัน ไอ้หย่งเผิงมันคงเจ็บใจมากถ้ารู้ว่าผู้หญิงที่มันหมายปอง ถูกฉันยกให้นายแทนที่จะเก็บไว้เอง” หลี่ไท่หยางให้เหตุผลที่จางหลงปฏิเสธไม่ออก
“ทำตามที่ฉันสั่ง แล้วทุกอย่างจะดีเอง”
“ครับคุณหลี่” จางหลงได้แต่รับคำ
เลขานุการหนุ่มนึกถึงหน้าหวานๆของม่านไหมแล้วแอบลอบถ
