วิศวะคลั่งเมีย
(Engineer'n Cute Girl)
EPISODE9
เจ้าของร่างอวบอัดที่โดดเด่นตั้งแต่สีผมและหน้าตาเป็นที่จับตามองตั้งแต่วันรับน้องอย่างเอินเอิน ไม่ว่าจะไปที่ไหนล้วนมีผู้คนให้ความสนใจเสมอ ซึ่งการมาห้องสมุดก็เช่นกัน
“เอามาคืนช้าไปวันหนึ่งนะครับ พี่ขอปรับเป็นไอดีได้ไหมนะ” รุ่นพี่หนุ่มรูปหล่อซึ่งเป็นเวรห้องสมุดช่วงเช้าเอ่ยอย่างหยอกเย้าสาวสวย
“แล้วไอดีของพวกเรา พี่เอิร์ทยังจะเอารึเปล่าคะ” ทว่ายังไม่ทันที่เอินเอินจะเอ่ยตอบ เสียงของเจนนี่ที่นำหนังสือมาวางลงบนเคาน์เตอร์ ก็ทำให้เอิร์ทยิ้มเจื่อน เมื่อหันมาเจอแก๊งนางฟ้าเข้าเต็ม ๆ
“น้องเจนนี่ยังอยู่เหรอ พี่คิดว่าไปกันแล้วนี่นา”
“แน่นอนค่ะ ยัยขิมกับยัยเกล้ายังอยู่นี่นา” เจนนี่ว่า แล้วบุ้ยปากไปทางสองสาว
“เที่ยวขอไอดีสาวไปเรื่อย ระวังไว้นะคะ พี่ปืนใหญ่ไม่ใช่เล่น ๆ นะ” มัดหมี่เอ่ยเตือนรุ่นพี่หนุ่ม เพราะก่อนหน้านี้เอิร์ทก็แอบขอไอดีสายขิมเช่นกัน
ซึ่งคำว่า ‘ปืนใหญ่’ ก็ทำให้เอินเอินลอบมองสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่วางหนังสือลง ก่อนที่เธอจะเห็นว่าอีกฝ่ายหันมามองเธอด้วยสีหน้านิ่ง ผิดกับเจ้าของร่างเล็กที่ส่งยิ้มละไมมาให้
“โอ๊ะ! สาวสวยมนุษย์นี่นา อาทิตย์ก่อนที่เกล้าทักแชทชวนมาเข้ากลุ่มนางฟ้าซีเอส พอจะสนใจบ้างไหม พอดีเกล้าอยากได้สมาชิกหลักสักห้าคน เพื่อดูแลสาว ๆ ในห้องแชทน่ะ” รัดเกล้าได้ทีถามเธอ เพราะเอินเอินยังไม่ได้ให้คำตอบอะไรมา
“เอินเหรอ...แต่เอินไม่มีความสามารถอะไรโดดเด่น คงเป็นสมาชิกหลักไม่ไหวหรอก”
“อย่าไปซีเรียสสิ จริง ๆ พวกเราก็แค่ก่อตั้งตามกระแสที่ทางเว็บบอร์ดของมหา’ลัยปูมานั่นแหละ แต่ที่มันดูจริงจังมากขึ้น เพราะทางอาจารย์ฝ่ายกิจกรรมอยากให้พวกเรารวบรวมนิสิตที่มีความสามารถและโดดเด่นเรื่องหน้าตาไว้ เวลาที่มีงานกิจกรรมจะได้เลือกเฟ้นกันง่าย ๆ น่ะ แล้วเอินเอินก็รำไทยเป็นไม่ใช่เหรอ” มัดหมี่ฝ่ายข่าวกรองสาธยายจุดประสงค์ของกลุ่มนางฟ้ามหา’ลัยซีเอสให้อีกฝ่ายฟัง
“โห...รู้ด้วยเหรอเนี่ย” เอินเอินได้แต่อึ้งไป เพราะเธอไม่เคยพูดเรื่องรำไทยให้ใครฟังเลย มีเพียงจูดี้ที่มาจากมัธยมเดียวกันเท่านั้นที่รู้
“แน่นอน มัดหมี่ซะอย่าง” มัดหมี่ได้ทีเชิดคอ
“พี่ว่าน้องเอินเอินควรเข้านะครับ การมีสาวสวยรวมตัวกันมันทำให้รุ่นพี่มีกำลังใจในการหายใจต่อนะครับ” เอิร์ทเอ่ยอย่างหยอกเย้า ทำให้รัดเกล้ายกนิ้วให้เขาที่ช่วยชงอีกแรง
“ถ้าเข้ากลุ่มไป แล้วเอินต้องทำอะไรเหรอ”
“เรื่องกิจกรรมของกลุ่มหลัก ๆ ยัยเกล้าเป็นคนคิดส่วนหนึ่ง แล้วก็มีรับมาจากอาจารย์ส่วนหนึ่งน่ะ ถ้าช่วงไหนไม่มีกิจกรรม พวกเราก็ชิลล์” มัดหมี่อธิบาย
“อ่อ...แต่เอินมีเพื่อนเป็นสาวสอง เอินเอาเพื่อนมาเป็นสมาชิกด้วยได้ไหม ถึงนางจะไม่ใช่หญิงแท้แต่นางสวยและน่ารักมากนะ” เอินเอินถามเผื่อจูดี้
“ในส่วนของสมาชิกเราไม่มีปัญหาอยู่แล้ว นางฟ้าไม่ได้แปลว่าต้องเป็นผู้หญิงเสมอไปนี่นา” เจนนี่ว่า ทำให้เอินเอินค่อยเบาใจ เพราะเธอไม่อยากทิ้งจูดี้มาร่วมกลุ่มกับรัดเกล้าคนเดียว
“แปลว่าเอินเอินรับปากเกล้าแล้วเหรอ” รัดเกล้าย้อนถาม เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูสบายใจขึ้นแล้ว
“เอ่อ...”
“มาเถอะ ขิมคุยไม่เก่งยังเข้าร่วมเลย”
“เอางั้นก็ได้ แต่ทุกคนช่วยบอกเอินด้วยล่ะว่าต้องทำอะไรในห้องบ้าง” สุดท้ายเธอจึงรับปาก นั่นทำให้รัดเกล้ากดเชิญเธอเข้าร่วมกลุ่มทันที
[ห้องXE’SAngle(2,069)]
[08.45 EarnEarn เข้าร่วมแชท]
เอินเอินได้แต่มองดูจำนวนตัวเลขสมาชิกที่อยู่ในห้องแชทสองพันกว่าคนที่สนใจเข้าร่วมกับกลุ่มของรัดเกล้า เธอไม่รู้เลยว่าอิทธิพลนี้มาจากอะไรกันแน่
“เอ๊ะ! แล้วอีกห้องคืออะไรเหรอ” เธอเอ่ยถามเมื่อมีการเชิญเข้าอีกห้องจากรัดเกล้า
“นั่นห้องแอดมินกลุ่มน่ะ เป็นห้องแยกที่มีแค่พวกเราเอาไว้คุยกันเอง” รัดเกล้าว่า
[ห้องแก๊งนางฟ้า(5)]
[08.46 EarnEarn เข้าร่วมแชท]
หลังได้เข้าร่วมกับกลุ่มของรัดเกล้า เอินเอินก็ลงมาจากห้องสมุดเพื่อกลับไปเตรียมตัวเรียนคาบแรก ทว่าเจ้าของร่างสูงที่เดินมาขวางทางเธอไว้ ก็ทำให้สาวสวยขมวดคิ้วใส่...ไป๋เฟิ่งไปซื้อลูกอมทันเหรอ
“เล่นพี่เฟิ่งแสบจังนะคะ” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ย พร้อมเดินเข้ามาใกล้ ทำให้เธอขยับยิ้มน้อย ท่าทางหัวเสียของเขา มันบ่งบอกว่าเขาคงไปซื้อไม่ทันสินะ
“ไปโดนอะไรมาคะ” เอินเอินแกล้งเฉไฉ
“ตลก? ทำไมน้องเอินไม่บอกพี่ว่ามันขายแค่วันละเก้าชิ้น แบบนี้พี่จะไปซื้อทันได้ยังไง” ไป๋เฟิ่งว่าเสียงขุ่น แค่วันแรกเขาก็พลาดแล้ว
“นั่นมันเรื่องของพี่ค่ะ เอินให้เวลาแค่สองอาทิตย์ นี่มื้อแรกพี่ก็พลาดแล้ว ไม่มีความพยายามเลยค่ะ”
เธอเอ่ยอย่างเยาะหยันเขา ทำไมเธอต้องใจดีกับคนที่รังแกเธอด้วย คิดว่าการที่เธอจะปล่อยให้เขาจีบมันง่ายเหมือนกับผู้หญิงที่เขาได้มาเหรอ...ผิดแล้ว!
“ฟังแล้วเจ็บใจจังค่ะ ได้...คนอย่างไป๋เฟิ่งรับปากแล้วไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ มื้อต่อไปพี่จะเอาลูกอมมาให้ค่ะ”
เขาตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่กลับเห็นแววขบขันในสายตาเธอไม่เลิกเลย
“ขอให้ความพยายามไม่สูญเปล่านะคะ”
เธอว่าและทำท่าจะเดินเลี่ยงเขาไป แต่รุ่นพี่หนุ่มก็รั้งข้อมือของเธอไว้เสียก่อน
“ปล่อยมือเอิน”
สาวสวยดุใส่ทันที นั่นทำให้ไป๋เฟิ่งโน้มหน้าลงต่ำ จนเขาสามารถมองเห็นเงาสะท้อนของใบหน้าตัวเองในดวงตาคู่สวยของเธอ หน้าตาเธอมัน...น่าโดนดี!
“พี่เฟิ่งไม่ทำอะไรที่สูญเปล่า...เรื่องของน้องเอินก็ด้วย หน้าตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้ แสบ ๆ แบบนี้ พี่เฟิ่งจะเอามาเป็นแม่ของลูกให้ได้ค่ะ” เขาเอ่ยทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะปล่อยมือเธอ และเดินจากไปโดยไม่มีถ้อยคำเซ้าซี้ต่อ...แต่นั่นมันคำพูดอะไรกัน
“ประสาท!” เอินเอินได้แต่พึมพำไล่หลัง
ช่วงพักกลางวัน เวลา 12.24 น.
ภายในโรงอาหารที่คลาคล่ำไปด้วยนิสิตปี 1 และ ปี 2 ที่ลงมากินข้าว ขณะที่เอินเอินกับเพื่อนสาวซึ่งลงมาช้าและกำลังเลือกซื้อข้าวอยู่นั้น พวกเธอจำต้องหันไปมองตามเสียงอื้ออึงที่ดังไล่เข้ามาใกล้มากขึ้นทุกที ๆ มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ
“พี่ไป๋เฟิ่งนี่นา เขามาทำอะไรโซนมนุษย์น่ะ”
“พี่เขาเท่จัง สมแล้วที่เป็นพี่น้องกับพี่ปืนใหญ่”
“ทรงแบดสุด ๆ วันนี้พี่เขาไม่ไปห้องพยาบาลรึไงนะ อุ้ย! อยากได้คอนแทคพี่เขาอะแก” ทว่าพอได้ยินชื่อต้นเหตุที่เดินเด่นมาหา เอินเอินก็ได้แต่มองบนใส่เขา มื้อกลางวันแล้ว หวังว่าเขาจะไปซื้อไม่ทันนะ