ตอนที่ 8 ชายผู้หลงเมีย
1298 คำ
เติมใจบิดตัวไปมาอย่างรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวลืมตาขึ้นมองไปยังเพดานห้องหันซ้ายหันขวาก่อนจะเจอเฮียมาร์ชเท้าคางมองหน้าเธออยู่ด้วยรอยยิ้มหวาน
"เฮีย... ตื่นเร็วจังเลยค่ะ"
หญิงสาวขยับตัวเข้าไปใกล้ก่อนจะซุกตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม มาร์ชลูบผมคนรักอย่างหวงแหนจูบหน้าผากเธออย่างอ่อนโยนก่อนจะกระซิบกระซาบข้างใบหู
"อรุณสวัสดิ์ค่ะเมียจ๋าของเฮีย"
เธอเงยหน้ามองเขาก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยเปลี่ยนสีเป็นแดงก่ำเพราะสรรพนามที่เปลี่ยนไป
"ไม่ใช่เติมใจของเฮียแล้วเหรอคะ"
"ไม่เอาแล้วเป็นเมียจ๋าของเฮียดีกว่า วันนี้เฮียจะไปส่งหนูไปเรียนหนังสือช่วงเย็นจะไปรับแล้วเราสองคนไปช็อปปิ้งกันดีมั้ยคะ วันนี้อารมณ์ดีมากมีใจอยากเปย์เมียจ๋า"
"เปย์เก่งงั้นไม่เกรงใจแล้วค่ะ ขอซื้อกระเป๋าเสื้อผ้าเครื่องสำอางใหม่ นาฬิกา สร้อยแหวนเงินทองจะซื้อให้หมดเลย เพราะเมื่อคืนเฮียทำหนูเหนื่อยมากต้องเอาคืนทบต้นทบดอก"
หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี มาร์ชเอาใบหน้าซุกกับเส้นผมนุ่มสลวยยิ้มแก้มปริไม่คัดค้านและถ้าเธออยากจะได้อะไรเขาก็ยอมให้หมดแหละ เมื่อคืนเธอทำดีมากและเขามีความสุขที่สุดเพราะฉะนั้นตามใจไปซะอะไรที่ทำให้เธอมีความสุขและไถ่โทษที่ทำให้เธอเจ็บเมื่อคืนเขาก็ยินดีทำให้
"ได้เลยค่ะจะเอาอะไรก็ซื้อเลยครับคนสวย"
"งั้นตอนนี้อุ้มไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ หนูปวดช่วงล่างไปหมดเลยแดงช้ำหมดแล้ว เฮียทำแรงมากเลยแล้วหนูก็เจ็บมากเลยค่ะ"
หญิงสาวทำหน้ามุ่ยใส่สวมกอดคอชายหนุ่มอย่างออดอ้อน นิสัยแบบนี้แหละที่ผู้ชายตายรังมานักต่อนักและเขาเองก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย
"โอ๋ๆเฮียกอดน้า งั้นเดี๋ยวอาบน้ำให้ดีกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าแปรงฟันให้ด้วย"
"น่ารักที่สุด จุ๊บ"
เธอหอมแก้มเขาอย่างดีใจก่อนจะปล่อยให้เฮียมาร์ชอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ ใบหน้าสวยเท้าคางมองเขาอยู่ในอ่างอาบน้ำอ้าปากให้เขาแปรงฟันให้ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีที่เขาน่ารักกับเธอที่สุด
"เฮียน่ารักกับหนูจัง"
"ก็มีเมียคนเดียวนี่คะ รักและหวงมากไม่ให้ใครมาแย่งไปหรอก"
"เติมใจรู้สึกโชคดีมากเลยค่ะที่มีเฮียอยู่เคียงข้าง"
เธอมองชายหนุ่มตาใสแป๋วเอ่ยคำพูดจากใจจริงออกมาและไม่คิดว่าชาตินี้จะเจอคนแบบนี้ได้อีกในชีวิต เขาใช้ผ้าขนหนูเช็ดริมฝีปากให้หญิงสาวโน้มไปหน้าไปจูบแผ่วเบาก่อนจะยิ้มออกมา
"เฮียก็โชคดีที่มีหนูตรงนี้ ไปค่ะไปเปลี่ยนชุดกันเดี๋ยวเฮียพาไปส่งที่มหาวิทยาลัย"
"ได้ค่ะ"
เธอลุกขึ้นยืนให้เขาเช็ดตัวให้ก่อนจะกระโดดกอดคอชายหนุ่มและปล่อยให้เขาอุ้มไปเปลี่ยนชุดนักศึกษาให้เรียบร้อยจากนั้นก็ควงแขนกันเดินลงมาชั้นล่าง
"คุณหนูกับข้าวพร้อมแล้วค่ะ สวัสดีค่ะคุณมาร์ช"
"สวัสดีครับพี่นีคนสวย วันนี้มีอะไรกินบ้างนะ"
"ของโปรดคุณหนูทั้งสองคนค่ะ คุณธันย์นั่งกินอยู่ในห้องอาหารค่ะคุณเติมฝันก็อยู่"
เขาพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะโอบเอวคนรักพาเดินเข้าไปทักทายทั้งสองคน
"น้องฝันสวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะเฮียมาร์ชมาค่ะมากินข้าวด้วยกัน เติมใจมานั่งนี่เร็ว"
มาร์ชเดินไปนั่งลงข้างธันย์ก่อนจะเดินชนอย่างตั้งใจพร้อมกับยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย
"ไงเพื่อนรัก"
"เดี๋ยวมึงเจอกูไอ้มาร์ช กวนตีน"
"หึ... ได้ข่าวจีบดาวมหาลัยเหรอ"
"เอ้าหางานให้กูเฉย!"
ธันย์บีบคอมาร์ชจากทางด้านหลัง เขาร้องโอ๊ยออกมาก่อนจะหัวเราะอย่างสนุกที่ได้แแกล้งเพื่อนรักคนนี้
"มึงมีงานเยอะไม่ต้องกลัวหรอก เข้ามาทีเดียวไปเลย"
"เออพ่อคนดีพ่อคนคลั่งรักที่สุด"
"แน่นอนกูดีกว่ามึงครับ"
ทั้งสองคนผลัดกันอย่างหมั่นไส้ เติมฝันและเติมใจเห็นแบบนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจไม่รู้จะทำให้คุยกันดีๆยังไงเจอหน้ากันก็กัดกันตลอด
"พอเถอะค่ะกินข้าวเหอะ"
"นั่นสิทะเลาะกันตลอด เฮ้อ!"
หลังจากที่กินข้าวเสร็จทั้งสี่คนก็แยกย้ายกันไป มาร์ชในชุดทำงานขับรถพาคนรักมาส่งที่มหาวิทยาลัย และเมื่อมาถึงหน้าตึกบริหารเขาก็โอบรอบเอวหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะโน้มใบหน้าไปจูบอย่างดูดดื่ม เติมใจโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้จูบริมฝีปากหนาอย่างหลงไหลก่อนจะผละออกอย่างเสียดายเพราะต้องรีบไปเรียนแล้ว
"ไปเรียนก่อนนะคะ"
"ต้องคิดถึงหนูแน่นอนเลยค่ะไม่อยากให้ห่างเลย"
เขาเอาคางถูไถตามไหล่ของหญิงสาว เธอดันหน้าชายหนุ่มออกก่อนจะยิ้มออกมา
"คืนนี้จะให้นอนด้วยแต่ว่าตอนนี้ปล่อยก่อนค่ะ"
และเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็รีบปล่อยหญิงสาวให้เป็นอิสระทันที คำว่าให้นอนด้วยมันคือสวรรค์ของเขาที่สุดแล้ว เดี๋ยววันนี้ถ้าว่างจะศึกษากระบวนท่าใหม่เอามาใช้กับหญิงสาว
"รีบไปเลยค่ะเย็นนี้เจอกัน"
"บ้ากามที่สุด ชิ"
เขายิ้มออกมาขำๆก่อนจะปล่อยให้หญิงสาวลงจากรถและเมื่อพ้นจากสายตาเขาก็ขับรถออกไปผิวปากอย่างอารมณ์ดีและในที่สุดเขาก็ได้ปลดปล่อยความเป็นชายสักที และถ้าเพื่อนถามจะได้ตอบอย่างภูมิใจว่าเคยแล้วจะได้หยุดหาสาวมาให้ลองสักที...
เติมใจในชุดนักศึกษาเรียบร้อยเพราะเฮียมาร์ชไม่ให้แต่งตัวโป๊เขาบอกว่าหวงมาก และที่ตู้เสื้อผ้าเธอมีชุดวาบหวิวหลายชุดแต่เขาอนุญาตให้ใส่ตอนอยู่ด้วยกันสองคน หรือถ่ายลงโซเชียลได้แต่เขาต้องเป็นคนถ่ายเองเท่านั้น ความขี้หึงขี้หวงของเขามีมากกว่านี้อีกเยอะเล่าเป็นวันก็ไม่จบหรอก
"ไฮ... ชะนีที่ผัวรักผัวหลงที่สุด"
เพื่อนรักของเธอเอ่ยแซวขำๆ เติมใจเดินมานั่งลงในเรียนหยิบสมุดปากกาออกมาก่อนจะยิ้มออกมาอย่างภูมิใจกับฉายานั้น เพราะเธอก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
"ไม่เถียงนะ"
"ว๊ายคือเริ่ด! ทำบุญด้วยอะไรคะทำไมเจอผู้ดีขนาดนี้"
"ไม่ได้ทำไรเลยค่ะเค้าหลงเอง จบ!"
"หมั่นไส้โว๊ยยยยย พวกคลั่งรักเนี่ย"
เติมใจหัวเราะออกมาอย่างสนุกก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุยกับเพื่อนต่อและยังไม่ทันได้เรียนด้วยซ้ำเฮียมาร์ชก็ส่งข้อความมาหาเธอแล้ว
'ถ่ายรูปหนูมาให้ดูหน่อย คิดถึงอีกแล้ว'
'คิดถึงอะไรคะเมื่อคืนก็ทั้งคืนยังไม่พออีกเหรอ'
'อยากให้วันหนึ่งมีหนึ่งพันชั่วโมงจัง จะกอดหนูแบบนั้นแหละทั้งวันทั้งคืนเลย'
เติมใจเผลอยิ้มออกมาก่อนจะกดถ่ายรูปตัวเองตอนแลบลิ้นใส่หน้ากล้องส่งไปให้ชายหนุ่มดู มาร์ชที่จอดรถติดไฟแดงกดอ่านข้อความของเธอก่อนจะเผลอยิ้มออกมาอย่างกับคนบ้า
"โอ๊ยยย ทำไมน่ารักขนาดนี้วะ!"
- ผู้เขียน
