บทที่8
1324 คำ
การหายตัวไปของปลายฟ้าทำให้คุณธารธรรมรู้สึกหนักใจและเป็นห่วงลูกสาวของตัวเองอีกคนอยู่ไม่น้อย แม้ปลายฟ้าจะเกิดมาจากผู้หญิงอีกคนแต่ก็ใช่ว่าเขาจะรักลูกทั้งสองไม่เท่ากัน แต่ถ้าหากเขาแสดงอาการว่ารักปลายฟ้ามากกว่านับดาวลูกสาวที่เกิดจากคนใช้ภายในบ้านก็จะอยู่อย่างไม่ปลอดภัย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"เข้ามา"ประตูบานใหญ่ของห้องทำงานถูกเปิดออกก่อนจะมีร่างสูงใหญ่ของลูกน้องคนสนิทเปิดประตูเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าของชายวัยกลางคน
"ท่านเรียกผมมามีอะไรให้รับใช้ครับ"
"สุทิน ฉันต้องการให้นายช่วยตามหาปลายฟ้าให้ฉันหน่อย"สุทินชายวัยกลางคนมีอายุน้อยกว่าธารธรรมเพียงแค่หนึ่งปี
สุทินคนนี้เป็นลูกชายเพียงคนเดียวของมือขวาบิดาธารธรรมซึ่งทั้งคู่ถูกเลี้ยงดูมาให้เปรียบเสมือนพี่น้องท้องเดียวกันทั้งสุทินและธารธรรมรักกลมเกลียวเหมือนพี่น้องกันจริง ๆ ทั้งสองรักใคร่ปรองดองกันเป็นอย่างดีธารธรรมไม่เคยคิดว่าสุทินเป็นลูกของคนใช้เขานับถืออีกฝ่ายเหมือนน้องชายคนนึง เมื่อธารธรรมมีเรื่องสำคัญหรือเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจเขาจึงเลือกที่จะปรึกษาสุทินเป็นคนแรกเพราะเขาทั้งรักและไว้ใจน้องชายคนนี้มากเป็นพิเศษ
"ฉันเชื่อว่าปลายฟ้าคงยังหนีออกไปได้ไม่ไกล นายช่วยตามหาลูกสาวให้ฉันหน่อยนะ"
"ได้ครับ"คนที่ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่มาด้วยกันรีบขายรับ
"ฉันขอบใจนายมากนะ นายรู้ใช่ไหมว่าฉันรักลูกทั้งสองคนเหมือนกัน"
"ผมทราบดีครับ ท่านไม่ต้องเป็นห่วงผมจะตามหาคุณหนูปลายฟ้าให้เจอ"
"พี่ต้องขอขอบใจนายมากนะน้องชาย"ตั้งแต่พ่อของทั้งสองเสียไปท่านฝากฝังให้สุทินเข้ามาช่วยทำงานธารธรรมเพราะท่านทั้งสองไม่ไว้ใจให้ใครเข้ามาทำหน้าที่ในตำแหน่งนี้
ธารธรรมมองหน้าสุทินก่อนที่อีกฝ่ายจะเดินออกไป เขาเชื่อมั่นว่าสุทินจะต้องตามตัวปลายฟ้าให้กลับมาจงได้จะไม่มีทางที่สุทินจะทำให้เขาผิดหวังอย่างแน่นอน
"พรุ่งนี้ก็จะเข้ากรุงเทพแล้ว อยากออกไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่า"
"ไม่รู้สิคะ ฟ้าไม่รู้ว่าควรจะไปเที่ยวที่ไหนดี"หญิงสาวหันไปตอบชายหนุ่มในระหว่างที่เขาและเธอเดินเคียงคู่เลียบชายหาดสีขาวซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวไม่มีนักท่องเที่ยวเข้ามารบกวนจิตใจ
"ไม่คิดอยากจะไปเที่ยวที่ไหนเลยเหรอ"
"ไม่ค่ะ"
"น่าแปลกนะ ปกติแล้วพวกผู้หญิงส่วนมากจะชอบไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี่ในที่สวย ๆ หรูถ่ายรูปอวดโชว์กัน"
"แบบนั้นมันไม่ใช่สไตล์ของฟ้าหรอกค่ะ"ปลายฟ้าหันไปบอกชายหนุ่มใบหน้าสวยของเธอยังคงประดับไปด้วยรอยยิ้ม
"ฟ้าชอบอยู่กับธรรมชาติ ชอบอยู่เงียบ ๆ มากกว่า แต่ก็อย่างว่าล่ะค่ะชีวิตของคนเรามันชอบแต่ละอย่างไม่เหมือนกัน"ทิศเหนือหันไปมองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาอยากจะคาดเดาทันทีเมื่อเธอพูดจบ
ทัศนคติและการใช้ชีวิตของเธอกับผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมามันแตกต่างกันออกไปอย่างสิ้นเชิง จากที่เขาสังเกตดูปลายฟ้าจะเป็นผู้หญิงที่ชอบอยู่ติดบ้านเป็นส่วนใหญ่ถ้าหากมีเวลาว่างเธอก็มักจะลงมานั่งเล่นตรงชายหาดใต้ร่มไม้ถ้าหากเป็นผู้หญิงคนอื่นก็คงขอร้องให้เขาพาไปเที่ยวเดินห้างกินอาหารแพง ๆ หรือซื้อเสื้อผ้าข้าวของหรูหรา แต่กับปลายฟ้ามันไม่ใช่เธอทานอาหารพื้นบ้านของที่นี่ได้เสื้อผ้าที่เธอใส่เขาชุดที่เขาซื้อให้เธอใส่ในตอนนี้มันก็ไม่ได้มีราคาแพงอะไรมากแต่เธอก็ยังใส่มันได้และดูเหมือนว่าจะถูกใจเธอด้วยซ้ำ
"ไปอยู่ที่นู่นฉันจะให้เธอทำหน้าที่แม่บ้านนะเธอจะว่ายังไง"
"ได้ค่ะ ฟ้าไม่มีปัญหา"เธอตอบชายหนุ่มพลางส่งยิ้มให้
"แต่ฉันจะให้เธอทำในช่วงกลางคืนนะเพราะตอนกลางวันจะมีแม่บ้านที่ฉันจ้างเอาไว้คอยจัดการไว้อยู่แล้ว"
"เอ๊ะ ทำงานแม่บ้านในตอนกลางคืนเหรอคะ"
"ใช่ ทำไมเหรอ"ทิศเหนือเลิกคิ้วถามก่อนฝ่าเท้าของทั้งคู่จะหยุดชะงักเมื่อด้านหน้าของทั้งสองมันเต็มไปด้วยโขดหินมากมาย และเมื่อปลายฟ้าหันกลับไปมองก็เห็นว่าทั้งสองเดินออกมาไกลจากบ้านพักหลังใหญ่อยู่มากโข
"เธอกำลังสงสัยอะไรอยู่หรือเปล่า"
"คือว่าฟ้าก็แค่สงสัย ว่าทำไมฟ้าต้องทำหน้าที่แม่บ้านตอนกลางคืนทำไมไม่ทำหน้าที่ตอนกลางวันเหมือนกับพวกแม่บ้านคนอื่น ๆ "เธอถามชายหนุ่มออกไปตามความสงสัยของตัวเองแต่เธอกลับได้รอยยิ้มมุมปากของชายหนุ่มตอบกลับมา
"อยากรู้เหรอว่าทำไมฉันให้เธอทำหน้าที่แม่บ้านในตอนกลางคืน"เขาแสะยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปใกล้เธอ มุมมากแสยะยิ้มร้ายแววตาเล่ห์เหลี่ยมทำให้ปลายฟ้ารู้สึกกลัวจนเธอต้องก้าวถอยหลังไป
"คุณเหนือจะทำอะไรคะ คุณยังไม่ตอบคำถามของฟ้าเลยนะคะ"เธอถามชายหนุ่มเสียงสั่นก่อนแผ่นหลังของเธอนั้นจะสัมผัสเข้ากับหินก้อนใหญ่ทำให้ปลายฟ้าไม่สามารถก้าวถอยหลังหนีทิศเหนือไปไหนได้อีก
"ฉันก็กำลังจะให้คำตอบกับเธอยังไงล่ะ"ชายหนุ่มเดินเข้าไปประชิดทำให้ปลายฟ้าไม่สามารถหนีไปไหนได้ ร่างกายของเธอยืนแข็งทื่อเมื่อทิศเหนือใช้ฝ่ามือเพียงข้างเดียวดึงชายกระโปรงให้กองอยู่ตรงเอวสวยตามด้วยการดึงกางเกงราคาแพงของเขาให้ต่ำลง
สวบ
"อื้อ คุณเหนือ"ปลายฟ้าครางชื่อของชายหนุ่มออกมา เหตุการณ์ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนเธอตั้งตัวรับไม่ทันและไม่คิดว่ามันจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้
ปึก! ปึก! ปึก!
เอวสอบเร่งกระแทกถี่ชายหนุ่มใช้ท่อนแขนใหญ่เกี่ยวยกเรียวขาของเธอให้อ้าออกกว้าง ร่างเพรียวบางของปลายฟ้าขยับไปตามแรงกระแทกอันหนักหน่วงของทิศเหนือ
"อ๊าส์ คุณเหนือเบา ๆ หน่อยค่ะ ฟ้าจุก"
"จะให้ฉันเบาได้ยังไงล่ะ อ๊าส์ ก็ร่องของเธอตอดเอ็นของฉันแน่นขนาดนี้ ซี๊ด"
"อื้อ อ๊าส์"ปลายฟ้าครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน แก่นกายของชายหนุ่มเป็นเครื่องทรมานเธอได้เป็นอย่างดี เขารู้จัดเสียวของเธอทั้งหมดพอ ๆ กับที่เธอรู้ว่าจะทำยังไงให้เขาเสียวไม่ต่างจากเธอ
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊าส์ รู้หรือยังว่าทำไมฉันถึงให้เธอทำงานเป็นแม่บ้านในตอนกลางคืน"
"รู้แล้วค่ะ ฟ้ารู้แล้ว โอ๊ย ซี๊ดเบา ๆ ค่ะฟ้าแสบไปหมดแล้ว อื้อ ของคุณมันทั้งใหญ่ อึก ทั้งยาว"ร่องสวยโดยกระแทกจนมีน้ำหวานซึมไหล ลมหายใจของปลายฟ้าหอบถี่ การมีอะไรกับชายหนุ่มในบริเวณที่ไม่ค่อยจะปลอดภัยสักเท่าไหร่เพราะเสี่ยงต่อการที่จะมีใครมาพบเห็นเอาได้มันกลับเร้าใจไปอีกแบบ
สวบ! สวบ! สวบ!
"อ๊าส์ คิดจะตอบแทนฉันแล้วต้องตอบแทนให้ได้ตลอดนะ โอ้วปลายฟ้าร่องของเธอมัน อื้อ"
"แรง ๆ เลยค่ะคุณเหนือ เอาฟ้าให้แรง ๆ เลยค่ะ"ในเมื่อเขากระแทกสู้มาเธอก็ขอขมิบกลับตอบแทนผู้มีพระคุณสักหน่อยก็แล้วกัน
"ฉันจะ อ๊าส์"
"กรี๊ด อื้อ"
- ผู้เขียน
