การพบเจอโดยไม่คาดฝัน -1
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะถูกจ้องหรือเพราะอะไร ทำให้หม่อมราชวงศ์พิษณุวัชร์เบือนหน้าไปยังคู่กรณีของโสคนธิกา แล้วพลันเขาก็ต้องยืนตะลึงอยู่กับที่ พลางยกมือขึ้นขยี้ตาไปมา
‘นี่นัยน์ตาเขาฝาดจนเห็นใครเป็นเธอไปหมดเชียวหรือ’
หม่อมราชวงศ์หนุ่มก่นด่าตัวเอง ทว่าหลังจากหลับตาแล้วลืมตาสลับกันอย่างนี้พักหนึ่ง จนแน่ใจว่าเขาไม่ได้ตาฝาดอย่างที่คิด
“ใช่พัดชาจริงๆ ด้วย” หม่อมราชวงศ์หนุ่มพูดพึมพำเสียงเบาราวกระซิบ
ผู้หญิงที่ยืนตาวาวอยู่ตรงหน้าคือพัดชาจริงๆ แสดงว่าเขาไม่ได้มองผิด แล้วหลายวันที่ผ่านมาเธอไปอยู่ที่ไหน ปล่อยให้เขารอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ จนมีสภาพประหนึ่งคนอกหักอย่างที่น้องสาวพูดกระเซ้า
ความรู้สึกห่อเหี่ยวไร้ชีวิตชีวา ร้อนรน กระวนกระวายใจ ที่เกาะกินเขามาหลายวันพลันสลาย
ทว่านัยน์ตาวาวที่เขาสบอยู่เวลานี้ แฝงประกายท้าทายให้เห็นอย่างชัดเจน คล้ายกับว่าอยากจะว่าอะไรฉันก็เชิญว่าได้ตามสบา
