เสียงชมพู่อุทานแล้วเงียบไปพักหนึ่ง ภัทราได้ยินเสียงตุ้บตั้บคล้ายเธอทุบตีอะไรสักอย่าง จึงถามด้วยความสงสัย “ ชมพู่ เกิดอะไรขึ้นน่ะ แกอยู่ไหน อยู่กับแฟนเหรอ ” “ อ๋อ เออ ๆ ใช่ พอดีอยู่กับพี่เขาที่คอนโดนี่แหละ เดี๋ยวฉันไปหาแกนะ แต่ขอเวลาอีกสักราวชั่วโมงนึง ” “ งั้นก็ไม่เป็นไรหรอกแก แกอยู่กับแฟนเถอะ ” “ ไม่เป็นไร ภัทร แกฟังฉันนะ ลุกขึ้นล้างหน้าล้างตาสวมเสื้อผ้าสวย ๆ ทำตัวให้ดูดี อย่าจมเน่าซกมกอยู่อย่างนั้น เดี๋ยวฉันจะเข้าไปหา ไปรับไปหาอะไรกิน ” “ แก ฉันไม่มีอารมณ์หรอก ฉันรู้สึกโคตรแย่ ” “ เอาน่า เชื่อฉัน อะไร ๆ มันอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่แกคิด ” “ ไม่ได้เลวร้ายแล้วเขาจะหายไปไหนวะ อยู่ ๆ ก็หายไปเฉย ๆ ” “ เอาเป็นว่าขอให้แกเชื่อฉัน ลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าให้ร่างกายและสมองมันสดชื่น แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น เอ