บุษบาครุ่นคิด ดวงตาสวยมองเบื้องหลังสูงใหญ่ของบุรุษที่หล่อนพึงใจมาเนิ่นนานแต่ไม่เคยคาดฝันว่าจะได้ตบแต่งเป็นผัวเมีย ทว่าเมื่อโชคชะตาขีดเส้นให้เป็นแบบนี้ หล่อนก็หวังว่าชีวิตคู่จะราบรื่นและมีความสุขดั่งคำอวยพรของทุกคน หล่อนยังเฝ้าฝันว่ารอยยิ้มเมื่อครั้งแรกเจอจะยังเป็นของหล่อนอีกครา
บ่าวในเรือนนำเรือสำปั้นมาผูกรอไว้ที่ท่าน้ำ ด้วยการสัญจรทางน้ำยังถือเป็นสะดวก แม้ในสยามจะมีถนนหนทางเพิ่มขึ้นมากมาย มีรถยนต์ รถม้า หรือรถลากต่างๆ จนถึงรถไฟที่กำลังก่อสร้าง ทว่าวัดวาอารามก็ยังอยู่ริมน้ำ ในบ้านเรือนก็ยังต้องมีเรือชนิดต่างๆ เพื่อให้เหมาะสมในการสัญจรได้ และวันนี้ข้าวของใส่บาตรมากมายรวมทั้งผู้โดยสารเป็นคู่แต่งงานใหม่พร้อมด้วยพ่อและพี่สาว การเดินทางโดยเรือสำปั้นจึงสะดวกสุด
ศรก้าวลงไปในเรือก่อนจะหันกลับมายื่นมือหมายจะให้บุษบาวางมือลง เขาจะช่วยพยุงให้หล่อนก้าวลงเรือได้โดยง่าย ไม่ใช่เพราะต้องการจะแสดงออกว่าห
