ทาสสวาทจอมโจรเถื่อน

ตอนที่ 4

“ขี้โวยวายฉิบหาย !” อัสนีถอนหายใจ มองคนสติแตกกลัวจมน้ำตายด้วยความหงุดหงิด เขาไขว้แขนลงจับชายเสื้อยืด ถอดมันออกทางศีรษะ ถอดรองเท้าผ้าใบออกอย่างใจเย็น แล้วค่อย ๆ เดินลงไปหาคนที่ยังดิ้นรนตะเกียกตะกายอยู่ในลำธาร

“นี่เธอ !” อัสนีจับต้นแขนกลมกลึงดึงหญิงสาวเข้ามาหา คนกำลังจะจมน้ำรีบโผเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว

ปลายฟ้ากอดลำคอแกร่งไว้ด้วยสองแขน สองขาเรียวตวัดรัดเอวสอบไว้แน่น หญิงสาวหอบหายใจแรง ตัวสั่นไปหมด น้ำตาไหล ตาแดง เธอสำลักน้ำจนแสบจมูกไปหมด

อัสนียืนนิ่งให้ปลายฟ้ากอดอยู่ครู่หนึ่ง เขาถอนหายใจหงุดหงิด ค่อย ๆ แกะแขนของเธอออกจากลำคอ รวบจับเอวบางดึงเธอลงไปยืนอยู่ในน้ำ

“ปลายว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ” ปลายฟ้าเกาะแขนที่จับเอวเธอไว้แน่น หญิงสาวแหงนเงยมองเขา ส่ายหน้าทั้งน้ำตา เพราะกลัวจมน้ำ

ตาคมดุสบสายตาแม่คนขวัญอ่อนขี้กลัว เขาไม่สนใจหน้าตาตื่นของเธอ อัสนีแกะมือเธอออกจากแขน และบังคับให้เธอยืนในน้ำจนได้

ปลายฟ้าดิ้นรน ตื่นตระหนก เธอรีบไขว่คว้าจับตัวเขาไว้ใหม่

“ปลายฟ้า ! ตั้งสติ ! น้ำมันไม่ได้ลึกขนาดนั้น”

พอเขาตวาดเสียงดังลั่นป่า ทั้งยังจับบ่าสองข้างของเธอเขย่าแรง ปลายฟ้าก็สูดลมหายใจลึกและตั้งสติ คิ้วเรียวขมวดเล็กน้อยเมื่อพบว่า สองเท้าของเธอแตะพื้นที่เป็นก้อนหินเล็ก ๆ ใต้น้ำ

ปลายฟ้ายืนนิ่ง ก้มมองผืนน้ำใส มันใสจนเธอสามารถเห็นสองเท้าของตัวเองที่เหยียบพื้นอยู่ พอรู้ว่าน้ำไม่ลึกเธอก็โล่งใจ หญิงสาวเงยหน้ามองคนที่ยืนนิ่งให้เธอจับอยู่ เธอยิ้มหวานด้วยความลืมตัว

“น้ำไม่ลึกจริง ๆ ด้วยค่ะ”

อัสนีส่ายหน้าระอาใจ รอยยิ้มของเธอทำให้ใจแกร่งกระตุก เขาไม่อยากมองนาน ๆ ชายหนุ่มจึงหลุบตามองเต้าอวบอิ่มปริ่มน้ำที่เห็นอยู่รำไรเพราะระดับน้ำในลำธารลึกแค่อกสาว

“อาบน้ำได้แล้ว เสียเวลา” อัสนีว่าพลางปลดเข็มขัดและดึงผ้าถุงที่ปกปิดเรือนกายสาวส่วนล่างออกอย่างรวดเร็ว

“อย่านะ !” ปลายฟ้าก้มมองผ้าถุงที่ถูกเขากระชากออกจากตัว เธอพยายามจะยื้อผ้าถุงไว้ แต่แรงที่น้อยกว่าทำให้เธอไม่อาจสู้เขาได้ ผ้าถุงถูกเขาปลดออกแล้วปล่อยให้มันลอยตามน้ำไป เธอจะโผตามไปเอาคืนมา แต่กลับถูกเขารวบเอวบางจากด้านหลัง วงแขนแข็งแรงกอดรัดเธอไว้แน่น และโดยที่เธอไม่ทันระวัง เขาก็กระชากกางเกงชั้นในลูกไม้สีหวานของเธอจนขาด แล้วปล่อยมันลอยตามน้ำตามผ้าถุงไป ตอนนี้กายสาวจึงเปลือยเปล่าอยู่ใต้สายน้ำ

“สกปรกตรงไหนบ้าง ฉันจะล้างให้สะอาดเอี่ยมอ่องเลย” อัสนีกระซิบบอกแนบหลังใบหูสาว เขายิ้มร้าย กอดเธอไว้ด้วยวงแขนข้างเดียว แต่แค่แขนกำยำเพียงข้างเดียวก็รัดแน่นเสียจนคนตัวเล็กกว่าดิ้นไปไหนไม่รอด

“ปล่อยนะ !” ปลายฟ้าดิ้นรนหนี ทั้งทุบทั้งหยิกแขนที่รัดเอวเธออยู่ แต่พอเขาตะปบฝ่ามืออีกข้างบนเต้านมอวบใหญ่เกินตัวแล้วบีบขยำจนเนื้อนุ่ม ๆ เด้ง ๆ ปลิ้นออกมาตามง่ามนิ้ว ปลายฟ้าก็สะดุ้งสุดตัว เธอจับข้อมือแกร่งด้วยสองมือ ออกแรงดึงมันออกจากเต้านมที่ไม่เคยมีชายใดแตะต้อง

“ทำไม...เต้านี้ไม่สกปรกเหรอ งั้นก็ล้างเต้านี้” อัสนีเลื่อนฝ่ามือไปกอบกุมเต้านมใหญ่เด้งสู้มืออีกข้าง เขาบีบขยำอย่างมันเขี้ยว นมสาวเด้งหยุ่นสู้มือทำให้เขาฟอนเฟ้นเคล้นคลึงอย่างมันเขี้ยว

“ปล่อยนะ ปล่อย !” ปลายฟ้าดิ้นจนเหนื่อย แต่ก็ไม่อาจหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้ เธอพยายามเบี่ยงตัวพาเต้านมหนีจากมือหยาบกร้านของเขา แต่ยิ่งดิ้น ก็ดูเหมือนว่าเขายิ่งบีบขยำรุนแรงขึ้น

อัสนีแตะต้องและลูบไล้เรือนกายสาวด้านหน้าจนทั่ว เขาบีบขยำและเคล้นคลึงนมเต้าอวบใหญ่ล้นมืออย่างรุนแรง เขาไม่จำเป็นต้องทะนุถนอม เพราะเขาจับตัวเธอมาเพื่อทำสิ่งนี้ และจะทำจนกว่าเขาจะพอใจ เมื่อถึงเวลา เขาจะปล่อยเธอกลับบ้านเอง

“มีตรงไหนที่สกปรกอีก ตรงไหนที่ฉันยังไม่ได้ล้วง ยังไม่ได้ล้าง” เสียงกระซิบถามแกมขู่ของเขาทำให้ปลายฟ้าส่ายหน้าเร็ว ๆ หญิงสาวจับมือข้างที่ลูบคลำตัวเองไว้แน่น เธอเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยืนแนบชิดแผ่นหลังเนียนด้วยความหวาดหวั่น ใบหน้าซีดเผือด น้ำตาเอ่อคลอเต็มสองหน่วยตา ทั้งกลัวทั้งโกรธ

“อะไรกัน จะไม่มีได้ยังไง” อัสนียิ้มเยาะคนส่ายหน้า เขาสบตาคู่สวยที่ฉายชัดถึงความตื่นตระหนก ขณะที่ค่อย ๆ เลื่อนฝ่ามือผ่านหน้าท้องเนียนต่ำลงเรื่อย ๆ กระทั่งถึงโหนกเนื้อสาวที่มีพุ่มแพรไหมบางเบาปกคลุม ความอวบอูมล้นมือที่สัมผัสได้ทำให้เขาสูดลมหายใจลึก

“ทั้งใหญ่ทั้งอวบ แบบนี้ค่อยคุ้มค่าเหนื่อยหน่อย” อัสนียิ้มร้าย เขาขยำขยี้เนินเนื้ออวบอูมจนหนำใจ แล้วจึงกดนิ้วกลางและนิ้วชี้ลงกลางแคมเนื้ออวบนุ่ม ความอุ่นร้อนของเนื้อนวลสาวทำให้เขาคำรามในลำคอ

ปลายฟ้าจิกกำข้อมือที่ล้วงกลางซอกขาเธอไว้แน่นด้วยสองมือ แต่ก็ไม่อาจช่วยให้ตัวเองหลุดพ้นจากการลวนลามของเขาได้ หญิงสาวจ้องหน้าเขาด้วยความอัดอั้นในใจที่ไม่สามารถพาตัวเองหนีไปจากเขาได้

“คนเลว !” ปลายฟ้าต่อว่าเขาทั้งน้ำตา ร่างกายที่ไม่เคยถูกชายใดแตะต้องถูกมือหยาบกร้านของคนเลวสัมผัสไปทั่ว ไม่เว้นแม้กระทั่งสัดส่วนความสาวที่ยังคงบริสุทธิ์ผุดผ่อง