บทที่ 30

910 คำ

"โห...นี่คุยกันเกือบสองชั่วโมงเลยเหรอ ตายแล้วฉันยังไม่ได้ซักผ้าเลยเธอ สองทุ่มนางจะมารับด้วย งั้นแยกย้ายนะ ค่อยคุยกันใหม่" อรสาเพ่งมองนาฬิกาข้อมือและบอกกับเพื่อนใหม่            "ได้ๆ ขอบใจมากนะองุ่นที่คุยเป็นเพื่อน ดีใจที่ได้รู้จักกับเธอ เราก็ต้องเก็บกวาดห้องอีกนิดหน่อยเหมือนกัน หลังจากนั้นคงนอนสักพักแล้วค่อยเดินไปหาอะไรกินแถวหน้าหอ" บัวบงกชบอกแพลนที่ตัวเองเตรียมการเอาไว้บ้าง                                                 "จริงสิ โมบายไปด้วยกันไหม เธอยังไม่รู้จักใครที่นี่เลย ไปด้วยกันสนุกออก พี่สาวเราเฟรนลี่จะตายไม่ต้องเกรงใจ" องุ่นสรุปให้เสร็จสรรพ            "อ่า...จะดีเหรอ..."                                                                      "บอกแล้วไงไม่ต้องเกรงใจ เธอต้องชอบแน่ อีกอย่างเราไปไม่นาน กินข้าวไปเดินเล่นสักพักก็กลับไม่เป็นไรหรอก โทร.บอกที่บ้านก่อนก็ได้ไม่มีปัญหา"     

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม