ตอนที่ 18 เป็นแฟนกันนะคะ
"ห๊า..อะ..อะไรนะคะ"
น้ำตาที่กำลังไหลบ่าออกมาจนเกือบจะท่วมห้องหยุดลง ฉันเงยหน้ามองเขาผ่านม่านน้ำตา พี่ฉัตรยิ้มออกมามันเป็นยิ้มที่อ่อนโยนมากจริง ๆ เขาเดินเข้ามาหาฉันพร้อมด้วยยกมือขึ้นและบรรจงเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา
"เด็กอะไรขี้เมาแล้วยังหูตึงอีก" เขาดึงฉันไปกอดเอาไว้ มือหนาก็ลูบที่แผ่นหลังฉันอย่างปลอบประโลม
แต่เดี๋ยวก่อนฉันงงไปหมดแล้ว หมายความว่ายังไง เขาจะให้สถานะกับฉันแล้วหรือไงถึงได้บอกให้ฉันลงรูปเขาได้อ่ะ แล้วตอนนี้เราเป็นอะไรกัน ฉันงงไปหมดแล้วนะ
"หมายความว่ายังไงคะ อีกสองเดือนเหรอ ทำไมต้องรอสองเดือนความจริงหนูสามารถบอกทุกคนได้ตอนนี้เลยด้วยว่ารู้สึกยังไงกับพี่ แต่นั่นแหละพี่ก็คงจะอาย หนูไม่มีอะไรเหมาะสมกับพี่สักอย่าง สู้คนในใจพี่ไม่ได้หรอก"
น้ำตาบ้านี้ก็จะไหลออกมาอีกแล้วให้ตายทำไมฉันอ่อนไหวง่ายดายขนาดนี้นะ ฉันก้มหน้าลงหน้าผากพิงไปกับแผงอกของเขา พี่ฉั
