บทที่ 20

1616 คำ

“อย่านะคะ” ช่ออัญชันพรูลมหายใจออกมาเบาๆ ในจังหวะที่อาจารย์หนุ่มโน้มใบหน้าเข้ามาจนจมูกแทบจะชนแก้มของเธออยู่แล้วนั้น เธอจึงตัดสินใจหันหน้าหลบ... แม้แต่แก้มเธอ นับพันก็ไม่มีสิทธิ์ได้สัมผัสมันด้วยจมูกอีกแล้ว หนุ่มใหญ่ไม่ใส่ใจที่พลาดเป้า เขานึกอยากให้ช่ออัญชันหวงตัวแบบนี้ตลอดไป โดยเฉพาะกับผู้ชายคนอื่น “กับคนนั้นไปถึงขั้นไหนกันแล้ว” “คนนั้น ? คนไหนคะ ?” ใครไม่มาเป็นเธอคงไม่รู้ว่านับพัน สิงหโชติเดชาคนนี้เข้าใจยากแค่ไหน ระยะเวลาเกือบ 4 ปีที่ได้ใกล้ชิดกัน ช่ออัญชันพยายามอย่างยิ่งที่จะทำความเข้าใจในตัวผู้ชายสมบูรณ์แบบคนนี้ เพื่อไม่ให้ทำอะไรขัดใจเขาได้ และเธอก็ได้เรียนรู้ว่าเขาไม่ชอบแสดงความ ‘รู้สึก’ จะเปิดเปลือยให้เธอได้เห็นก็แค่ความ ‘ต้องการ’ เท่านั้น เขาไม่ทำหรือพูดเรื่องไร้สาระ และแน่นอนว่าเขาไม่แสดงท่าทีหึงหวงไร้เหตุผล ... แต่วันนี้ ตอนนี้ เขากลับทำตัวงี่เง่า ไร้เหตุผล ทั้งที่เราจบกันแล้ว แ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม