“ชะ... ช่อเปล่าค่ะพี่ชิน”
“ผมรู้แล้ว !” เสียงร้องเอะอะมะเทิ่งของหนุ่มน้อยสุดในที่นี้ทำให้เหล่าพี่น้องต้องหันไปมองว่าชนวีร์รู้สิ่งใดกัน
“มึงรู้อะไรวะไอ้ชน”
“ก็รู้ว่าทำไมยายตัวเล็กของเราถึงร้องไห้น่ะสิครับ”
“มึงเป็นอับดุลหรือไงไอ้ชน ขนาดกูถามน้องมาตลอดทางช่อยังไม่ยอมบอกอะไรกูสักอย่าง”
เชษฐาส่ายหน้าน้อยๆ เหมือนระอา รู้ดีว่าทำไมชัชวินถึงต้องเหน็บชนวีร์ เพราะพี่ชายคนโตที่อายุแก่กว่าเขาแค่ปีเดียวมักตัดพ้ออยู่บ่อยๆ ว่าน้องสาวสนิทกับมันน้อยที่สุด ทั้งที่ชัชวินรักน้องและดูแลน้องสาวได้ดีที่สุด ซึ่งเขาขอยืนยันว่ามันโม้ อดีตเสือที่ยังไม่สิ้นลายอย่างชัชวินทำสาวๆ เสียใจมาค่อนบ้านค่อนเมือง เขาว่ามันคงกลัวกรรมจะมาตกที่น้องนั่นแหละเลยคุมเข้มแบบสุดๆ นี่ถ้าไม่ได้ประกาศิตจากแม่ว่าช่ออัญชันสามารถเรียนในมหาวิทยาลัยได้ ยายตัวเล็กของพวกเขาคงถูกชัชวินหาครูมาสอนที่บ้านเป็นแน่แท้ เรื่องที่มันไม่ยอมให้น้องไปพั
