เฉลยไปแบบไม่ตั้งใจแล้ว คุณชมนาดก็หันมาพูดกับลูกสาวเสียงหวานบ้าง
“ทั้งที่ลูกไม่ชอบงานนั่งโต๊ะ ทำเอกสาร ไม่อยากจะช่วยพี่เชษฐ์ทำงานเลขาให้แม่ แต่แม่กลับฝากลูกไปเป็นผู้ช่วยคนอื่น ช่วงแรกก็ทนๆ ไปก่อนนะช่อ”
“แต่แบบนั้นจะดีเหรอคะแม่ ถ้าช่อได้เป็นถึงผู้ช่วยเลขาเจ้าของไร่โดยที่แม่ฝากให้ คนอื่นจะมองช่อยังไง แถมช่อก็ไม่ได้จบทางด้านเลขานุการมาด้วย”
“น้องพูดถูก เอาเป็นว่าเรื่องนี้ยกเลิกไปเลย... ไปยายช่อ พี่หิวแล้ว ตั้งโต๊ะกินข้าวกันเถอะ”
“แกหิวก็ตักโปะข้าวกินไปก่อนตาชัช ไม่ต้องมาเนียนเปลี่ยนเรื่องแล้วลักตัวน้องไปซ่อนเลย”
คุณชมนาดหันไปดับฝันบุตรชายคนโต แล้วอธิบายถึงเนื้องานที่จะให้บุตรสาวไปทำต่อ
“เรื่องเด็กฝากช่อไม่ต้องกังวล แม่กับคุณแสนเกื้อหนุนกันมานาน เรื่องเอกสารราชการหรืออะไรที่ทางนั้นติดขัด บางทีช่วยได้แม่ก็ช่วยเพราะเห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อน เรื่องงานแม่ก็เชื่อว่าช่อทำได้ มันก็ทำคล้ายๆ กับตอน
