6 เดือนต่อมา
“วันนี้ทำข้าวแกงกะหรี่กับหมูทอดซีอิ๊วดำให้แม่กับพี่เขากินเหรอลูก”
อดีตท่านผู้ว่าฯ สาวคนดังของจังหวัด ที่ปัจจุบันผันตัวมารับงานสังคมสงเคราะห์ เจ้าแม่สมาคมต่างๆ เรียกได้ว่าเป็นสาวสังคมเต็มขั้น งานราษฎร์งานหลวงล้นมือแม้จะไม่มีตำแหน่งทางราชการแล้วก็ตาม กำลังลูบศีรษะบุตรสาวเพียงคนเดียวที่ฟุบหน้านอนเหม่อหนุนแขนตัวเองอยู่บนเคาน์เตอร์ครัวหินอ่อน อย่างเบามือ ไม่ได้อนาทรร้อนใจกับสิ่งตรงหน้าสักนิด
“อุ๊ย ว้าย ตายแล้วค่ะแม่ !”
เพราะแน่นอนว่าต้องมีคนที่เดือดร้อนกว่าเธอเป็นแน่ ก็พอเธอทักปุ๊บ ยายลูกสาวที่วันๆ หาเรื่องขลุกอยู่แต่ในครัวก็ดีดตัว ร้องโวยวายเพราะหมูชาชูชุบแป้งกับเกล็ดขนมปังทอดที่ตั้งใจจะทำไว้กินกับแกงกะหรี่ในหม้อ ถูกทิ้งให้ไหม้ดำปี๋เป็นหมูทอดซีอิ๊วดำอย่างที่เธอบอกไม่มีผิด
“กินไม่ได้แล้วค่ะแม่ น่าเสียดายจัง” ช่ออัญชันมองหมูทอดในซิงค์ล้างจานที่อยู่ในกระทะอีกทีด้วยความอาลัยอาว
