“พี่สาวฮะ เหนือไปเรียนก่อนนะฮะ เย็นๆ เจอกัน” มือป้อมๆ ข้างหนึ่งถูกจับจูงโดยพี่เลี้ยง ส่วนอีกข้างของนับเหนือกำลังโบกลาพี่สาวคนสวย สมาชิกใหม่ของบ้าน ก่อนจะเดินตามต้อยติ่งไปขึ้นรถที่รออยู่ด้านล่าง
“โชคดีนะคะ” ช่ออัญชันตอบกลับเสียงเบาอย่างไม่ค่อยมีความมั่นใจนัก
ยอมรับเลยว่าใจเริ่มอ่อนขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเช้าก็เป็นเด็กชายที่มาชวนให้เธอไปกินข้าวด้วยกันที่โต๊ะอาหารตรงลานระเบียง ทำให้ความประหม่าของเธอลดลงไปได้เยอะ จากที่ตั้งใจจะกินในครัวแล้วทำงานต่อ เพื่อไม่ให้เป็นภาระของใคร ก็ได้นั่งร่วมโต๊ะกับทุกคนในบ้าน และมันช่างอบอุ่นมากๆ ไม่ต่างจากตอนที่เธออยู่บ้านตัวเองพร้อมหน้าพร้อมตาพี่ชายนัก... น้องเหนือน่ารักและช่างเจรจา ถึงจะฉลาดและกะล่อนอย่างเห็นได้ชัดแต่ก็พูดรู้เรื่อง เชื่อฟังนายหญิงคาริสามาก ไม่งอแงโยเยหรือเอาแต่ใจจนเกินไปนัก ถ้าเป็นแบบนี้ช่ออัญชันก็คิดว่าพอรับมือไหว และอาจจะรับมือได้ดีกว่าพวกผู้ใหญ่
