ปิ๊งรักคุณพ่อลูกติด
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
บทที่ 13
------ (บูม)
และแล้ววันเสาร์ที่ผมรอคอยก็มาถึงผมตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมของไปทำบุญที่วัดตามที่นัดไว้กับครูไอริน ความสัมพันธ์ของเราสองคนในตอนนี้ถือว่าขยับมาอยู่ในจุดที่ดี จากคนแปลกหน้าที่กลัวผมจนผมคิดว่าตัวเองเป็นโรคจิตในสายตาเขา แต่พอเราได้ปรับความเข้าใจกันแล้วเราก็เป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกัน
ตึ๊ง!!
-คุณครู-
คุณครูถูกตั้งให้เป็นชื่อเล่นในแอพฯ เมสเสนเจอร์ของครูไอรินที่ผมตั้งให้
“ไอรินเตรียมตัวเสร็จแล้วนะคะ”
“โอเคครับถ้าทางนี้เรียบร้อยแล้ว จะทักไปบอกนะครับ” ผมเร่งมือที่กำลังมัดดอกไม้ที่เก็บมาจากหน้าบ้านให้เป็นกำสำหรับไหว้พระ
“น้องแบม เสร็จหรือยังคะ” ผมร้องถามลูกสาวที่กำลังนั่งกินข้าวเช้า
“ค่ะ”
“มีอะไรกินมั่ง” แต่แล้วเสียงของใครบางคนก็ทำให้ผมต้องชะงัก
“....” ผมจ้องมองร่างผอมโซของคนตรงหน้า ใต้ตาที่ดำคล้ำกับผิวที่หยาบกร้านมองดูน่าขนลุ
