หลังจากพี่ป่าส่งข้อความมาบอกว่าถึงแล้ว ฉันลงไปรับพี่ป่าแล้วก็พาขึ้นมาบนห้อง ตอนลงไปไม่เจออีจินแล้ว ไม่รู้มันไปไหน
ภายในห้อง...
"ทำไมไม่คุยข้างล่างจะพาขึ้นมาบนห้องทำไม"
"คุยในนี้สะดวกกว่าคะ"
พี่ป่าพยักหน้าแล้วก็เดินไปนั่งที่ปลายเตียง
"แล้วจะเอาไงต่อ?" พี่ป่าตามฉัน
"คงต้องการแอบเข้าห้องนอนของอีแม่เลี้ยงก่อน แต่พวกคนในบริษัทรินไม่รู้จักใครที่พอจะถามอะไรได้เลย มันหน้าหนักใจตรงนี้แหละ"
"เรื่องนั้นเดี๋ยวกูสืบให้เอง"
"อ้อ แต่มีอย่างนึงที่รินมั่นใจ"
"อะไร"
พี่ป่ามองหน้าฉันแบบสงสัย
"พินัยกรรมยังไม่มีใครเคยเห็น เพราะฉะนั้นที่อีแม่เลี้ยงมันพูดทั้งหมดมันโกหก"
"งั้นมึงก็ต้องหาพินัยกรรมให้เจอ"
"ใช่ค่ะ รินว่าจะไปหาที่ห้องนอนพ่อ แต่ตอนจะลงไปรับพี่ป่ารินจะลองเปิดห้องดู แต่ห้องมันล็อค"
.....อ๊า อ๊ะ อ๊าง อ๊าง อ๊ะ อ๊า ซี๊ด ระ แรงๆอื้มม~
ระหว่างที่ฉันคุยกับพี่ป่าอยู่ จู่ๆเสียงคางที่แสน
