Episode 31

1462 คำ

"มึงคงจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับกูจริงๆสินะริน" น้ำเสียงพี่ซันดูเศร้าๆ "เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ" ฉันพูดเสียงเรียบ พูดโดยที่ไม่ได้หันหน้าไปมองพี่ซัน "อื้ม...ไม่พูดแล้วก็ได้" "หิวยังกูได้จะโทรสั่งอาหาร..." "ค่ะหิวแล้ว" พี่ซันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกแล้วก็สั่งอาหารไปสามสี่อย่าง "เดี๋ยวรินไปอาบน้ำก่อนนะคะ" พี่ซันพยักหน้าตอบ ฉันลุกขึ้นเดินเข้ามาในห้อง อาบน้ำแต่งตัวออกมากินข้าว หลังจากกินข้าวเสร็จฉันกับพี่ซันก็พากันเข้ามานอน แต่มีอย่างนึงที่ทำให้ฉันรู้สึกแปลกใจคือ คืนนี้พี่ซันไม่ได้ทำอะไรฉันเลย มันแปลกมากปกติพี่ซันไม่เคยปล่อยให้ฉันนอนโดยที่ไม่ทำเรื่องอย่างว่าก่อนหรอก เช้าวันใหม่... พี่ซันพาฉันกลับจากทะเลตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ณ คฤหาสน์หลังใหญ่... ภายในรถ "เวลากูทักกูโทรหาอะ รู้จักอ่านข้อความรับสายกูบ้าง" "ค่ะ" "สนใจกูหน่อยก็ได้ กูอยู่กวนมึงอีกไม่นานหรอกริน เดี๋ยวกูก็ต้องไปอังก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม