บทที่ 10 ลำบากใจ

1576 คำ

“เอม..ไม่ได้ตั้งใจ..ขอโทษนะคะพี่ไทม์” หนุ่มหล่อที่ยืนเด่นอยู่ตรงนั้น เขาคือ ไทม์คณะบริหารธุรกิจปี 4 ที่คลองใจสาวๆ หลายคนด้วยบุคลิกที่เป็นผู้นำ สุภาพ และเจ้าเสน่ห์ทำให้หลายคนชอบเขา “เพราะเธอเลย..คิดจะทำอะไรยัยควีนห๊ะ!” เมษาได้สติก่อนเพื่อนรีบหันไปว่าเฌอเอมทันทีเพราะไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำอะไรโง่เง่าในที่สาธารณะแบบนี้ “พี่ไทม์ ค.คือเอม” “พอเถอะน้องเอม..ถือว่าพี่ขอ” “ขอโทษอีกครั้งนะคะพี่ไทม์..เอมช่วย” “ไม่เป็นไรครับ!!” ไทม์ปฏิเสธทันควันเพราะต้องรีบไล่เธอออกไปก่อนจะที่เขาจะระเบิดอารมณ์ใส่เธอในที่สาธารณะแบบนี้ น่าหงุดหงิดจริงๆ ด้านเฌอเอมที่โดนไล่ก็น้ำตาคลอเดินกลับไปที่โต๊ะก่อนจะหยิบกระเป๋าและเดินออกไปด้วยความอับอาย “เอ่อ ..ขอบคุณนะคะ” ควีนหันมาขอบคุณรุ่นพี่หนุ่มที่มายืนรับน้ำปั่นแทนเธออย่างรู้สึกผิดที่ทำเขาอยู่ในสภาพแบบนี้แต่เขายังยิ้มบางๆ ให้อย่างไม่ถือโทษโกรธใคร “ไม่เป็นไรครับ..ใครเห็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม