The Engineer’s wife เมียรักวิศวะ

แกร็ก! “บวก 4 แต้ม!” ลูกกลมเกลี้ยงสีน้ำตาลกลิ้งไปด้วยความเร็วตามทิศทางที่ไม้คิวกำหนดก่อนจะไหลลงชิ่งไปร่างสูงที่ปล่อยไม้คิวยืดตัวขึ้นเพื่อดูผลงานก่อนจะโน้มตัวลงกับขอบโต๊ะเพื่อเล็งลูกสีแดงเป็นลูกถัดไป ใบหน้าหล่อเหลาคิ้วดกดำเรียงกันอย่างสวยงามรับกับดวงตาคมกริบสีดำดั่งเหยี่ยวจมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากบางเฉียบทุกองค์ประกอบรวมเข้าด้วยกันทำให้เขาดูมีเสน่ห์เหลือร้าย แกร็ก! “บวก 1 แต้ม” “เล่นกับไอ้ไฟไม่สนุกเลยวะ” ต้าร์หนุ่มหล่ออีกคนในห้องบ่นออกมาพลางยกแก้วขึ้นมาจิบแก้เบื่อเพราะเขานั่งรอเพื่อนนานแล้วแต่มันแทงไม่เคยพลาดสักที “ทำใจเว้ย วันนี้ฟอร์มมันดี!” เขาก็ฝนไม้คิวรอนานแล้วยังไม่ได้เล่นเลยต้องยอมรับว่าในกลุ่มเรื่องแทงสนุกเกอร์มันเซียนสุดแทบจะไม่เคยพลาดเลย “ไอ้เสือแม่งไปฝนไม้รอแล้ว ฮ่าๆ” “มึงก็เหมือนกันแหละไอ้ทาย” กิจกรรมหลังเลิกเรียนบางทีถ้าไม่มีงานอะไรพวกเขาก็จะมาที่อินเตอร์คลับใกล้มหาลัยเพื่อเปิดห้องวีไอพีแทงสนุกเกอร์และจิบแอลกอฮอล์ตามประสาวัยรุ่นทั่วไป “ไอ้ไฟแล้วเรื่องเมียแม่มึงว่าไง” กึก! “ฟาล์วแล้วเว้ย!” ไม้คิวที่กำลังเล็งจะแทงลูกขาวไปกระทบลูกน้ำเงินเป็นอันต้องสะดุดลงทำให้ปลายหัวคิวกระทบลูกขาวเพียงเล็กน้อยเพียงแค่นี้ก็ทำให้เขาฟาล์วได้เป็นเพราะคำถามของเพทายที่ทำให้เขาไม่ทันได้ตั้งตัว “แหม่ พูดถึงเรื่องเมียแล้วสะดุดเลยหรอว่ะ” “สัส!” ไฟกัดฟันตอบเพื่อนก่อนจะเบี่ยงตัวหลบให้เพื่อนอีกคนเข้ามาแทนที่ส่วนเขาก็เอาไม้คิวไปพิงกับผนังก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะอย่างหงุดหงิด ใช่!เมื่อเดือนที่แล้วมารดาบังเกิดเกล้าของเขาโทรมาบอกว่ากำลังหาเมียให้เขาแถมครั้งนี้ไม่อนุญาตให้ปฏิเสธอีก เกิดมาจนอายุ 21 ปี ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะต้องมาโดนจับคลุมถุงชนไร้สาระแบบนี้ “แล้วสรุปเรื่องเมียนี่จริงหรอวะ” ต้าร์ที่ได้ยินมาจากเพทายอีกทีเลยหันมาถามบ้างเพราะเขาไม่คิดว่าคนอย่างไฟจะยอมอยู่แล้ว “เออ!” “แสดงว่าแม่มึงรู้ว่ามึงแรดแม่มึงเลยหาเมียมาคุมกำเนิดมึง” “ไอ้ห่า มึงก็คิดได้เนอะ!” ต้าร์แม่งปากดีเรื่องแรดไม่น่ามาเล่นเพื่อนหรอก ตัวเองก็ใช่ย่อยเอาจริงก็ใช่ย่อยทุกคนแต่ดีสุดก็ไอ้เสือแล้วเพราะมันมีเมียแล้ว! ตื๊ด! คุณหญิงพิมพ์ เสียงเรียกเข้าจากเบอร์ของแม่ทำให้เขาไม่อยากกดรับเพราะกลัวว่าท่านจะมาพูดเรื่องหาเมียให้เขาอีก! “ครับ” [ไฟลูกรัก] “.....” [แม่มีข่าวดีจะบอกลูก] น้ำเสียงมีความสุขของปลายสายทำให้ร่างกายแข็งเกร็งขึ้น “แม่มีอะไร ตอนนี้ไฟไม่ว่าง” เขารีบปฏิเสธไม่อยากได้ยินข่าวดีอะไรของแม่ทั้งนั้นเพราะเขาคิดว่ามันอาจจะเป็นข่าวร้ายของเขาก็ได้! [โถ่!ลูกรักคุณแม่บอกข่าวดีแป๊บเดียวแล้วแม่จะรีบวางเลยเพราะแม่ก็มีธุระเหมือนกัน] “ครับ” [คืองี้ลูก ข่าวดีที่จะบอกคือ…แม่หาเมียให้ลูกได้แล้วนะคนนี้ดีมากเหมาะสมมากแม่เห็นมาตั้งแต่เด็ก] “.......” [เรื่องแต่งรอเรียนจบก่อนค่อยแต่งแต่แม่จะให้จดทะเบียนไว้ก่อนนะลูกอีกสองวันแม่จะให้น้องย้ายไปอยู่กับไฟที่คอนโดนะ] “แม่!!ผมบอกแล้วไงว่าไม่เอา” [ไม่ได้นะลูกยังไงก็ต้องเอา] “แม่ ผมโตแล้วนะอีกอย่างนี่มันสมัยไหนแล้ว” [ถ้าลูกไม่ทำตามที่แม่บอกความเป็นแม่ลูกของเราขาดกัน ..ใช่สิ..ใครจะมาสนใจแม่แก่ๆ คนนี้ ฮึกๆ] “มันไม่ใช่แบบนั้น” [งั้นแบบไหน คุณพ่อก็มีคนอื่นไปแล้ว ส่วนลูกก็จะไม่รักแม่แล้วต่อไปแม่คงต้องอยู่คนเดียว..] “ก็ได้ แต่งก็ได้” [จริงหรอลูก..แม่รู้ว่าไฟรักแม่ที่สุด!] “แต่แค่แต่งหรือจดตามหน้าที่แต่ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้ผมหย่าแล้วแม่ก็ห้ามยุ่งด้วย” [ได้เลย ลองไปอยู่ด้วยกันก่อนถ้าต่างคนต่างอยู่ด้วยกันไม่ได้แม่จะไม่ห้าม] “ครับ” [งั้นแม่ไม่กวนไฟแล้วแค่นี้นะลูก..รักลูกนะ] ติ๊ด หลังวางสายคุณหญิงพิมพ์ได้แต่ลอบยิ้มยังไงลูกสะใภ้คนนี้ไฟไม่มีทางหย่าแน่นอนเธอรับประกัน! ด้านไฟหลังจากคุณหญิงพิมพ์วางสายไปเขาก็คว่ำโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทันทีมือหนากำเข้าหากันแน่นอย่างคนอดกลั้นพลางนึกไปถึงตัวปัญหาในอนาคต อย่าหวังว่าเธอจะมาแล้วได้อยู่อย่างสุขสบาย! ถึงตอนนี้จะยังไม่รู้ว่าใครที่แม่หามาให้แต่เขาก็ตั้งแง่รังเกียจเธอไปแล้วเพราะเธอทำให้ชีวิตที่ปกติสุขของเขาต้องเปลี่ยนไป! ควีน Talk ร่างบางสมส่วนในชุดเดรสสั้นสีชมพูเอนตัวซบหน้าลงบนโซฟาขนาดใหญ่ผมยาวดัดลอนสยายเต็มโซฟาเกิดเป็นภาพงดงามละมุนนุ่มนวลเหมือนกับใบหน้าของเธอ สาวสวยสุดแสนเพอร์เฟคด้วยหน้าตาฐานะชาติตระกูลล้วนดีพร้อมไปหมดภายใต้ใบหน้าสวยหวานละมุนตาแต่ภายในกลับเป็นคนเอาแต่ใจกล้าได้กล้าเสียไม่ยอมคนและเย่อหยิ่ง “น้องควีนงาน..” “แคนเซิลค่ะ!” “เอ่อ แต่พี่รับปากไปแล้วนะคะหนู” “รอบก่อนก็ทำตัวชีกอใส่ควีนรอบนี้อาจจะลวนลามเลยก็ได้ควีนไม่อยากเสี่ยงกับผู้กำกับคนนี้ค่ะ” น้ำเสียงนุ่มนวลเอ่ยบอกผู้ชายจัดการอย่างจริงจังถึงที่บ้านเธอจะรวยจนมีเงินให้ใช้ตลอดแต่เธอรักงานถ่ายแบบมากทำให้เธอเข้าวงการนี้ตั้งแต่เรียน ปี 1 เพียงแต่เธอไม่ได้ทำประจำแค่ถ่ายให้กับนิตยสารสายแฟชั่น แบรนด์เสื้อผ้า หรือกระเป๋ามากกว่าส่วนงานที่พี่ขนมรับให้ล่าสุดเป็นงานถ่ายแบบนิตยสารซึ่งฉันไม่มีปัญหาแต่พอรู้ชื่อผู้กำกับเท่านั้นแหละ ฉันขอยกเลิกดีกว่า คนเจ้าชู้และชอบลวนลามนางแบบ แบบนี้ทำงานด้วยไม่เห็นจะคุ้ม! “แต่ถ้ายกเลิกเราต้องจ่ายค่าปรับมหาศาลเลยนะน้องควีนเพราะงานเป็นงานใหญ่เลยพี่กลัววะ” “จ่ายเท่าไหร่ก็จ่ายค่ะ ควีนไม่เกี่ยง!” “แต่เดือนนี้หนูรับงานน้อยมากแล้วยังมีค่ากระเป๋าแบรนด์เนมต่างๆ อีกนะคะ” “ก็ไม่เป็นไรค่ะ” “แล้วก็..” ตื๊ด! ขนมผู้จัดการสาวของควีนกำลังจะบอกเธอว่าเงินที่ทำงานแทบจะหมดแล้วของแบรนด์เนมที่น้องควีนซื้อมันไม่ได้เยอะหรอกแต่ที่เงินแทบจะหมดบัญชีคือพี่ชายของน้องควีนมาขอยืมก่อนนี้แหละซึ่งน้องควีนก็บอกไปแค่ว่าถ้าครอบครัวมาขอมายืมก็ให้ไปเลยซึ่งเธอคงไม่สนใจหรอกว่าพี่ชายจะเอาเงินมาคืนไหม! “ฮัลโหล” [ควีนลูก] “คุณแม่มีอะไรรึเปล่าคะ เสียงดูไม่ดีเลย] [แม่มีอะไรจะบอกลูกน่ะ] “คุณแม่พูดมาได้เลยหนูฟังอยู่ค่ะ” [ควีนฟังแม่ให้ดีๆ นะลูก…บ้านเรากำลังจะล้มละลายอาก้องยักยอกเงินในบริษัทตอนนี้คุณพ่อไม่มีแรงพอจะกอบกู้บริษัทได้แล้วลูก พรุ่งนี้เรื่องนี้คงเป็นข่าว] “......” [แม่อยากให้หนูเตรียมตัวเตรียมใจ] “แม่ค่ะ นะหนูช่วยแม่ได้ไหม” ตอนนี้ฉันช็อกมากหลังจากที่รู้ว่าครอบครัวกำลังล้มละลายร่างกายแทบไม่มีเรี่ยวแรงขนาดเธอคนที่ไม่ได้คลุกคลีกับบริษัทยังช็อกขนาดนี้แล้วคุณพ่อคุณแม่คนที่ลงแรงและสร้างมันขึ้นมาจะเสียใจขนาดไหน เธอไม่อยากจะคิดเลย [แม่ขอบใจมากที่หนูเป็นเด็กดีมีใจอยากช่วย แต่หนูเก็บไว้เถอะลูก] “พี่ขนมเงินในบัญชีของหนูมีเท่าไหร่ค่ะตอนนี้” ยิ่งคุณแม่เป็นแบบนี้ฉันยิ่งสงสาร ฉันหันหน้าไปถามพี่ขนมผู้จัดการของฉันในระหว่างที่ถือสายกับคุณแม่อยู่ อย่างน้อยเธอมีเงินและมีคอนโดหลายสิบล้านมันอาจจะกอบกู้บริษัทไม่ได้แต่ก็พอจะใช้จ่ายได้บ้างแหละ “น้องควีนพี่กำลังจะบอกเลยว่า..เงินของหนูคุณคิมพี่ชายหนูยืมไปยังไม่คืนสักบาทตอนนี้เงินในบัญชีที่เหลือมีอยู่แค่ห้าแสนเอง” “ห๊าาาา!!!” โอ้ยยยยย ฉันอยากจะกรี๊ดมีอะไรซวยกว่าการเกิดมามีพี่ชายโง่เง่าบ้าง!! “ฮัลโหลแม่ค่ะ แม่คงได้ยินแล้วตอนนี้คิมเขา..” [คิมอยู่กับแม่ลูก ตอนนี้พวกเรากำลังขึ้นเครื่องไปออสเตรเลียกันเพื่อไปอยู่กับญาติห่างๆ ของแม่น่ะ] เดี๋ยวนะ แล้วทำไมเธอถึงรู้เรื่องคนสุดท้ายและทำไมทุกคนถึงได้อยู่สนามบินกันหมด! “แม่แล้วหนู..” [ลูกไม่ต้องห่วงนะแม่หาสามีไว้ให้ลูกแล้ว เขาจะดูแลหนูอย่างดี] 0.0 [แม่ขอโทษนะควีน แต่บ้านเราต้องใช้เงินเพื่อนแม่เขาเลยเสนอเงินและให้ลูกแต่งงานกับลูกชายเขามะ] “แล้วแม่ก็รับหรอ!...แม่ทำแบบนี้กับหนูได้ยังไงแม่รู้ไหมว่าแม่กำลังขายลูกกิน” [ควีนแม่..แม่ขอโทษลูกแม่ขอโทษ ฮึก] [คุณเครื่องจะขึ้นแล้ว/ควีนแม่ต้องไปก่อนนะลูกส่วนเรื่องสามีลูกเดี๋ยวเพื่อนแม่ป้าพิมพ์เขาจะโทรหาลูกเอง แม่ต้องไปแล้ว] ติ๊ด! ปลายสายถูกตัดไปแล้วแต่สมองของฉันยังวนเวียนอยู่กับเรื่องราวมากมายที่หลั่งไหลเข้ามาภายในหัวไม่หยุดหย่อนและในที่สุดสติสัมปชัญญะของฉันก็ดับวูบไป