ตอนที่ 14

1283 คำ

ดอกดวงสีแดงร่วงพรูอยู่เต็มต้น บ้างก็หล่นลงเกลื่อนกลาดอยู่บนพื้นผิวถนน ราวกับมีคนหว่านโรยเอาไว้ ในบางช่วงบางตอนของเส้นทางที่รถกำลังแล่นอยู่นั้น แลเห็นต้นไม้ใหญ่ยื่นกิ่งก้านออกมาสานกันเป็นอุโมงค์ต้นไม้ให้จักรยานลอดผ่านไปสู่อีกฝากของรีสอร์ตซึ่งเป็นทุ่งหญ้าโล่งกว้าง อาบด้วยแสงสีทองของดวงตะวัน เชื่อมต่อไปถึงเชิงเขาหินปูน ลดหลั่นสลับสล้างอยู่ไกลๆ สิ่งที่ปรากฏแก่สายตาในโมงยามนั้นช่างงดงามราวกับภาพเขียนจากปลายพู่กันจีนของจิตรกรที่ฝากฝีมือเอาไว้ได้อย่างประณีตบรรจง             ในบางช่วงของเส้นทางที่ดอกไม้ป่าผลิสะพรั่งยวนใจ ทำให้หญิงสาวหยุดรถแล้วก้าวลงไปเด็ดดอกไม้ข้างทางขึ้นมาเสียบแซมผมเหมือนเช่นที่เคยทำเป็นประจำเมื่อตอนเด็กๆ ขณะที่ดาริกาปล่อยให้จักรยานไหลเรื่อยลงไปตามแรงเฉื่อยที่ส่งให้รถแล่นฉิวลงมาจากเนินดินสูงชัน จู่ๆ ในขณะที่รถจักรยานกำลังวิ่งลงมาเกือบจะถึงพื้นราบอยู่แล้วเชียว พลันสายตาคมปร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม