ตอนที่ 14
อัญญารินทร์นอนมองร่างคุ้นเคยบนโซฟาในตอนเช้าตรู่ เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่เธอไม่รู้ตัวเลย แต่ดูจากสภาพที่นอนแบบไม่รู้สึกตัวเลยก็คงเหนื่อยมากหรือกลับมาดึกมากๆ
“คุณ คุณ” อัญญารินทร์เรียกเสียงไม่ดังมาก และไบรอัลก็ไม่มีทีท่าจะรู้สึกตัวเลย
“คุณไบรอัลคะ”
“คุณตื่นแล้วเหรอ? ผมง่วงมากเลย คุณจะเอาอะไรหรือเปล่า”
“เมื่อวานเย็นพยาบาลบอกว่าวันนี้หมอจะให้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว”
“อืมได้ครับ...งั้นรอหมอมาตรวจรอบเช้าเดี๋ยวผมจัดการเรื่องให้เองครับ คุณไม่ต้องห่วง”
“ขอบคุณค่ะ ..ฉันเบื่อจะแย่อยู่แล้วน่ะ นั่ง ๆ นอน ๆ”
หลังจากหมอตรวจเสร็จเรียบร้อย เอ็ดเวิร์ดก็เดินมาส่งเพื่อนที่รถ
“แก..ต้องดูแลเรื่องอาหารการกินให้เธอดี ๆ นะ” เอ็ดเวิร์ดเอ่ยกับไบรอัล แม้เสียงจะเบาแต่อัญญารินทร์ก็ได้ยินชัดเจน จนทำให้แก้มสาวร้อนๆ แดงๆ เพียงลำพัง เพราะไบรอัลอยู่ด้านหลังเธอ เขาคงไม่เห็นหรอก
“แล้วว่างๆ เราค่อยนัดเจอก
