ยามที่กังเอ้าฉายนั้นมาถึงที่สุสานของกงหลานหลาน กังเอ้าฉายหัวเราะเบาๆ ขึ้นมาและเอ่ยกับบุตรชายของตนเองกับนางออกไปว่า
“คุณชายกล่าวว่าสุสานของอินทรีทมิฬนั้นอยู่บนเรือแดงลำหนึ่งของฉูหวาง ดังนั้นหากว่าท่านนั้นอยากให้มารดาและบิดาได้พบกัน ขอให้ท่านขุดโลงศพของนางขึ้นมาและนำใส่เรือเฟิงซิ่วกลับไปที่สุสานของฉูหวางในลำน้ำหวยเหอเถิด”
“ฮร่า ที่แท้เป็นเช่นนั้นเอง เช่นนั้นทำตามที่คุณชายฉูนั้นกล่าวมาเถิด ท่านแม่ของข้านั้นอยู่เดียวดายมาตลอดชีวิตของนางแล้ว ในยามที่นางนั้นเมามายนางก็มักจะร้องเรียกหาบิดาของข้าตลอดมาทุกราตรี เช่นนั้นส่งนางออกไปเถิด นางจะได้มิรอคอยท่านพ่อของข้าอีกต่อไป”
“ในหุบเขานี้มีสตรีห้าเทียนบ้างหรือไม่ ในยามปกตินั้นศพที่จะขึ้นเรือเฟิงซิ่วนั้นจะต้องมีร่างกายที่สมบูรณ์ หากว่ามิครบสมบูรณ์แล้ว จะต้องให้สตรีห้าเทียนนั้นแต่งชุดเจ้าสาวและนำทางร่างไร้วิญญาณออกไป”
“มีขอรับ นางเป็นเด็กกำพร้าที่ลอย
