อาอีหรือกังเอ้าฉายในชาตินี้ได้นั่งเรือเฟิงซิ่วไปบนลำน้ำและให้มันนำพาไปในที่แห่งหนึ่งที่ตนเองนั้นมิกล้าไปผู้เดียว กังเอ้าฉายนำสิ่งของติดเรือไปมากมาย โดยมีท่านลุงอี้ขอติดตามไป เพราะท่านลุงอี้นี่เองคือบุคคลที่เป็นคนเล่าเรื่องของความลำบากในหมู่บ้านหลานมู่
“ข้านั้นเติบโตมาจากหมู่บ้านหลานมู่ หมู่บ้านแห่งนี้นั้นมีสตรีผู้หนึ่งก่อตั้งขึ้น นางหนีร้อนมาพึ่งเย็นมีทารกอยู่ในครรภ์โดยที่มิรู้ว่าบิดาคือผู้ใด โดยที่มิรู้กันมาก่อนว่านางคือผู้ใดในยามแรก ต่อมาสตรีผู้นั้นที่มีนามว่าท่านยายกงได้รับเลี้ยงเด็กจำนวนมากเอาไว้ในเรือนของนาง ข้าเองก็คือหนึ่งในนั้น ท่านยายกงนั้นยอมลำบากและดูแลเด็กๆ จนเติบใหญ่ จนผ่านมานับยี่สิบปี นางจึงบอกให้ข้ารู้ว่านางนั้นคือข้ารับใช้ในจวนของฉูหวาง ที่มีนามว่าฉูหลานกง”
กังเอ้าฉายยามแรกก็ฟังท่านลุงอี้อย่างมิใส่ใจนัก แต่ทว่าในยามที่ท่านลุงอี้เอ่ยนามของสตรีที่มีชื่อว่าฉูหลานกงขึ้นมา กั
