บทที่ 22 อาการหวง(เพื่อน)
"ไอ้หน้าเต้าหู้ยี้นั่นมันเป็นใครวะ!!"
ผมถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์พลางมองไปที่ไอ้นั่นกับแคลร์จนสองคนนั้นเดินไปนั่ง แคลร์มันมากับใครวะ แล้วไหนมันบอกว่าติดธุระไง?
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าข้างในมันร้อนรนไปหมด อยู่ดีๆ ก็หงุดหงิดขึ้นมาซะงั้น แล้วทำไมมันต้องนั่งติดกันด้วยวะ ฉิบหายเอ๊ย!!!!
"หน้าคุ้นๆ ว่ะ อ๋อ กูนึกออกแล้วไอ้พี่นักรบไง เดือนคณะนิเทศน์เลยนะเว้ย เห็นว่าเป็นถึงหลานผอ.เลยนะ" ไอ้เพลิงพูดออกมาเป็นชุด
"ไม่เห็นหล่อเลย ก็หน้างั้นๆ" ผมว่าจบก็กระดกเหล้ารวดเดียวหมด นั่นๆๆ!! มันหันมาคุยกับแคลร์ด้วยเว้ย!!
"หน้างั้นๆ เชี้ยไรล่ะ สาวๆ คณะนิเทศน์ก็มีแต่คนกรี๊ดมันทั้งนั้น ใครๆ ก็อยากได้มาเป็นผัว" ไอ้เพลิงยังพูดไม่หยุด
"ก็คงจะมีแค่สาวๆ ที่คณะมันแหละ แต่ไม่ใช่กับแคลร์แน่" ผมพูดอย่างมั่นใจ
"มึงแน่ใจเหรอ?"
"เออ!!"
"กูให้พูดอีกที"
ขวับ!
ว่าจบไอ้เพลิงมันก็หันไปทางโต๊ะนั้นผมจึงหั
