หมอเคน | เริ่มต้น One Night Stand 2
726 คำ
ผมตื่นมาก็ไม่เจอสวยแล้ว เธอทิ้งไว้แค่รอยน้ำ กับกระดาษโน้ตอำลาผมหนึ่งใบ
ไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับผมมาก่อน!
ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครพูดคำว่า ‘One Night Stand’ กับผมสักคน! มีแต่ผมที่ยัดเยียดให้เอง ยัยนี่ดูถูกผมมากเกินไปแล้ว!
แต่เมื่อคืนมันดีจริง ๆ ว่ะ ยัยนี่ไม่บริสุทธิ์ก็จริง แต่ทำไมมันมันกินอร่อย และสู้น้องชายผมแบบนี้วะ
อืม… แบบนี้สินะ ที่เรียกว่า ‘เข้ากันได้’
ผมขยำโน้ตแผ่นนั้นโยนทิ้งขยะ ยืนมองคราบน้ำรักบนเตียงอยู่สักพัก จนฉากเลิฟซีนและภาพนมโต ๆ ลอยเข้ามาในหัวผมอีกรอบ จะปล่อยไป หรือยังไงดีวะ แค่นึกถึง… ผมก็รู้สึกเสียววูบแล้ว
ผมรีบอาบน้ำออกไปทำงานปกติ วันนี้ก็ตรวจคนไข้เหมือนเดิม ผมเป็นคนหื่นก็จริง แต่กับคนไข้มันคือการรักษา ผมไม่มีอารมณ์ด้วยหรอก จรรยาบรรณผมมี ผมก็ไม่ได้เชี่ยขนาดนั้น
ผมเข้าเวรเสร็จก็นั่งเล่นอยู่สักพัก ก่อนที่ไอ้กาย มันจะชวนไปร้านกาแฟของรุ่นพี่ ที่ข้างโรงพยาบาล
“น้องลินินผู้จัดการ โคตรน่ารักเลย” มันชอบผู้หญิงที่ร้านกาแฟ ผมก็เออ ออตามมัน ไม่ได้คิดอะไรมาก สวยอ่ะสวยจริง ๆ ยอมรับ แต่สเปคผมมันต้องยั่วสวาทกว่านี้ ไม่ใช่น่าถนุถนอม สดใส ซิง ๆ เฮ้อผมขี้เกียจสอน บอกตรง ๆ
ผมไปร้านกาแฟ ซื้อเสร็จก็จะกลับเข้าห้องตรวจปกติ แต่... เฮ้ย ปริมเหรอวะ ปริมกับสวย?
สวยรู้จักปริมได้ไงวะ สวยเป็นเพื่อนสนิทกิ่ง เมียไอ้บอสนี่หว่า ส่วนปริมก็แฟนเก่าสมัยมหาลัยไอ้บอส แถมยังเข้าไปพังงานแต่งไอ้บอสอีก...
กูว่ามันแปลก ๆ แล้วล่ะ... มาโรงพยาบาลทำไมวะ มาฉีดวัคซีน หรือ… เชี่ย สวยถือสมุดฝากครรภ์? ใครท้องวะ สวย?
เมื่อคืนกูฟันคนท้อง! ผมตกใจจนแก้วกาแฟเกือบหลุดจากมือ ก่อนจะรีบตั้งสติอีกครั้ง เมื่อสวยยื่นสมุดเล่มนั้นให้ปริม เฮ้อ... โล่ง อ้าวเฮ้ย? ปริมท้องเหรอวะ!
สายตาสวยยังดูเศร้า ๆ แต่ก็ยังยิ้มอยู่... แฟนเธอแม่งคิดอะไรอยู่วะ เทไปได้ไง แฟนน่าเอาขนาดนี้ ถ้าเป็นผม จะจัดทุกวัน...จนฟ้าสว่าง บอกเลย…
ตอนนี้ปริมเดินเข้าห้องตรวจไปแล้ว เหลือแต่สวยที่นั่งอยู่
หึหึ ที่เขียนโน้ตไว้ แล้วมาโรงพยาบาลไม่รู้เหรอวะ ว่าผมเป็นหมอที่นี่ แถมอยู่แผนกนี้ด้วย...
ผมเดินล้วงกระเป๋าเสื้อกาวน์เดินไปหยุดตรงหน้าสวย ก่อนจะยกกาแฟขึ้นมาดูดชิล ๆ จนสวยค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองผมช้า ๆ พร้อมกับเบิกตากว้าง
ตกใจอะดิ...
“มะ… หมอเหรอ?” ใส่เสื้อกาวน์แบบนี้ เป็นตำรวจมั้ง
“ใช่ เธอตื่นเช้านะ มาทำอะไร มาตรวจภายในเหรอ... ฉันตรวจให้เอามะ” เธอตกใจมองผมอยู่สักพัก ก่อนจะรีบตั้งสติหันหน้าไปทางอื่น
“เป็นหมอแผนกนี้เหรอ...”
“อื้ม...” สวยมองผมอีกครั้ง ก่อนจะกระพริบตาปริบ ๆ
“ไม่น่าล่ะ” ใช่! ผมรู้หมดหล่ะ ซอกมุมไหนให้ความรู้สึกยังไง เส้นประสาทในอวัยวะเพศแทบทุกเส้นผมรู้หมด!
“ฉันไม่คุยเรื่องนี้ที่โรงพยาบาล ถ้าต้องการนอกรอบ ก็... ติดต่อมา” สวยตกใจจนตาเบิกกว้าง ก่อนจะรีบหันไปมองที่ประตู เพราะปริมกำลังออกมา
ปริมหันมาเจอผมก็ตกใจสะดุ้งเหมือนกัน ก่อนจะรีบซ่อนสมุดสีชมพูไว้ข้างหลัง
“มาทำอะไรปริม”
“อ๋อ ฉะ ฉีดวัคซีนมะเร็งปากมดลูกหน่ะ” เอาอะไรคิด นี่โกหกหมอเหรอวะ เอาเถอะ ผมไม่ถามต่อหรอก ไม่ใช่เรื่องของผม ไม่อยากยุ่ง
พอหันกลับไปหาสวย เธอก็ไปซะแล้ว… แล้วจะติดต่อกันยังไงทีนี้ เฮ้อ ผมมันไร้น้ำยาเหรอวะ มันไม่เคยมีเลยนะเว้ย ที่ผู้หญิงได้กับผมแล้วหนีหน้าผมแบบนี้
ยัยนี่คนแรก!
- ผู้เขียน
