ฉันยืนนิ่ง มือที่จับมือเขาออก มันกลับไม่มีแรงไปสะดื้อ ๆ หรือนี่มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องการมาตลอด คำ ๆ นี้ คน ๆ นี้ สวย... มึงต้องการเขามาตลอดใช่ไหม?
เขาค่อย ๆ ถอนกอดฉัน ก่อนจะเดินอ้อมมาเช็ดน้ำตาให้ ฉันได้แต่มองเขาทั้งน้ำตา ทำไมเขาผอมแบบนี้ เขาดูไม่สดใสเหมือนเดิม ดูเศร้า ดูไม่มีชีวิตชีวาเลย
มือนุ่มค่อย ๆ เช็ดน้ำตาให้ฉัน ที่ตอนนี้มันกำลังไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้าง
ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันหยุดร้องไม่ได้เลย และลูกก็ดิ้นมาก ดิ้นพร้อม ๆ กับฉันที่ยืนสะอื้นไห้ ต่อหน้าเขา
ลูกอยากอยู่กับพ่อใช่ไหม?
ฉันยกมือลูบท้องตัวเอง แล้วสะอื้นไห้ ตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้ว...เขาดิ้นเหมือนเขาต้องการจะบอกอะไรฉัน
“ทำไม… ทำไมดิ้นแบบนี้ ฮือ ๆ อยากอยู่กับพ่อเหรอ อยู่กับแม่สองคนไม่ได้รึไง ฮือ ๆ” เขาก้มมองท้องป่อง ๆ ของฉัน ก่อนจะค่อย ๆ ยกมือไปลูบทั้งน้ำตา
“ลูก… เขาต้องอยากอยู่กับพ่อกับแม่อยู่แล้ว” เขารีบเช็ดน้ำตาตัวเอง ก่อนจะเดิน
