วันรุ่งขึ้น
"คุณก็จัดการแทนผมไปก่อนไม่ได้หรือไง?"
เสียงคุ้นหูดังแว่วเข้ามาในห้องนอนทำให้คนที่นอนด้วยความรู้สึกอ่อนเพลียต้องตื่นขึ้น
"อือ.." วิลาสินีพลิกตัวมานอนหงายทำให้ผ้าห่มร่นลงด้านล่าง ความเย็นที่มาปะทะกับอกเปลือยบังคับให้เธอต้องฝืนเปิดเปลือกตาขึ้นขณะที่มือก็ดึงชายผ้าขึ้นมาปิดจนถึงลำคอ ดวงตากลมมองไปรอบ ๆ ห้องแปลกตาขณะที่สมองก็ทำการประมวลผล
"....!" แล้วเธอก็ต้องดีดตัวลุกขึ้นนั่งเร็วไวเมื่อรู้ตัวแล้วว่าเมื่อคืนได้นอนค้างที่โรงแรมหรูแห่งนี้ แถมตอนนี้ก็สายโด่งเมื่อดูจากแสงแดดที่ผ่านรูผ้าม่านผนังกระจกเข้ามา เพราะความตื่นตกใจเลยทำให้เธอลืมเรื่องที่ตัวเองเปลือยอยู่ไปเสียสิ้น
แกรก..
ในตอนนั้นเองที่ประตูห้องนอนเปิดออกด้วยฝีมือเจ้าของห้อง วิลาสินีหันไปมองก็พบว่าใบหน้าหล่อเหลากำลังทำหน้าตะลึงมองมาที่เธออยู่ ร่างสูงที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีเทาอ่อนกางเกงยีนส์สีเข้มยืนนิ่งอยู่ที่ประตูแถมยังเปิ
