จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ!
“อื้ออออออ! อ่อยยยยยยยย!”
“อ่อยยยยยยย!”
“หึ! ครางทำไมวะแค่จูบ แหกปากร้องอย่างกับโดนกระแทกเข้าไปทั้งดุ้น”
เขาจับไหล่ฉันแล้วกระชากให้ผละออกจากตัวก่อนที่จะพ่นคำพูดที่มันเลวร้ายยิ่งกว่าอะไรออกมาจากปาก
“...เลว” ด่าว่าเลวยังน้อยไปแต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะด่าคำไหนได้มากกว่านี้ เพราะยังไงมันก็คงไม่สะเทือนใจเขาหรอก
“หึๆๆ ฉันเลวได้มากกว่าที่คิดอีก โดยเฉพาะกับผู้หญิงอย่างเธอ!” เขาตะคอกใส่หน้าฉันอีกครั้งแล้วก็ใช้สองมือที่จับไหล่ฉันผลักฉันออกจนหลังฉันไปชนกับผนังแล้วเขาก็เดินไปทันที ทิ้งไว้แค่ฉันที่อยู่ในอารมณ์โกรธ โมโห สับสน แล้วก็สมเพชตัวเอง ทำไมคนที่ไม่เคยรู้จักกันถึงได้ทำอะไรแย่ๆ แบบนี้ใส่กันด้วยนะ
“ฮึก!” ฉันพยายามกลั้นไม่ให้ร้องไห้แสดงความอ่อนแอแล้วค่ะ แต่ฉันก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่มีเกาะป้องกันตัวจากอะไรเลย ไม่มีใครคอยปกป้องพอมาเจอกับคนเลวแบบนี้ฉันก็เลยทำได้แค่ร้องไห้เพราะความโกร
