“สุดท้ายวันนี้ก็มาถึงสักที สุดท้ายความจริงมันก็เป็นสิ่งไม่ตาย พี่รู้ไหมว่าหนูรู้สึกขยะแขยงตัวเองแค่ไหนตอนที่เห็นภาพนั้น ถึงความรู้สึกมันจะบอกว่าหมอนั่นไม่ได้ทำอะไรหนูเลย แต่รู้ว่าพูดออกไปมันคงไม่มีใครเชื่อจนถึงวันนี้แหละ วันที่หนูได้หลักฐานทุกอย่างมา” ลิเดียร่าเริงผิดหูผิดตา อาจจะเป็นเพราะว่าหลักฐานในมือถือของเธอตอนนี้มันโคตรชัด เธอพ้นจากมลทินแล้วใครหน้าไหนก็มาว่าอะไรเธอไม่ได้ทั้งนั้น และนั่นอาจจะเป็นไปได้ว่า ลิเดียอาจจะได้กลับไปหาคนรักของเธอคืน
“ปวดมือไหมน่ะ ต่อยมันซะร่วงเลย” ฮิวโก้มองมือขาวผ่องที่มีรอยแดงเพราะแรงกระแทก แต่ลิเดียสะบัดมือรัวๆ ไม่ได้หลุดแสดงความเจ็บปวดออกมาแต่อย่างใด
“ไม่เจ็บเลยค่ะ มันสมควรโดน”
“หึ! ตัวแค่นี้แต่หมัดนี่ไม่ธรรมดา”
“นี่ จะว่าไปแล้วหนูก็แปลกใจอยู่นะ อยู่ดีๆ ก็เหมือนว่าทุกอย่างมันจะง่ายเกินไป ตอนแรกหนูเผื่อใจไว้ คิดว่าจะไม่เจอตัวหมอนั่นที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่คิ
