ฉันยื่นจ้องใบหน้าที่ไร้อารมณ์ของพี่ลีโอตาเขม่ง ถ้าโกรธที่ฉันไม่ยอมตามใจก็ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย ไม่เคยคิดถึงความรู้สึกกันสักนิดเลยงั้นหรอ
“ถ้าเธอไม่ไป ฉันลุกขึ้นไปเปิดเองก็ได้” พี่ลีโอยังคงจ้องหน้าจอโทรศัพท์อยู่
“สำคัญมากเลยหรอคะ” ฉันถามสวนไปในทันที แต่ก็ไร้เสียงตอบกลับของคนตรงหน้า
“พายทำให้ก็ได้ค่ะ...” ฉันก้มหน้าพูดพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ
“ก็แค่นั้น มันยากตรงไหน” เมื่อพี่ลีโอได้ยินว่าฉันยอม เขาเงยหน้ามามองฉันอีกครั้งก่อนจะปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วเอาวางลงข้างๆ กับตัวเช่นเคย “ถอด! แล้วขึ้นมา”
“ค่ะ”
สิ้นสุดเสียงของฉันเสื้อผ้าก็ค่อยๆ หลุดหล่นลงไปที่พื้นทีละชิ้นๆ โดยมีสายตาของพี่ลีโอจ้องมองอยู่ไม่กระพริบ
เมื่อถอดเสื้อผ้าออกจนหมดทุกชิ้นแล้ว ฉันก้มหน้าลงเพราะความอายเดินไปขึ้นบนเตียง ก่อนจะค่อยๆเปิดผ้าห่มขึ้น เผยให้เห็นท่อนเอ็นที่ยังคงชูชันอยู่
ฉันนั่งคุกเข่าแล้วค่อยๆ ก้าวขาคร่อมท่อนล่างของพี่ลีโอเอาไว้ จุดเชื่อมต่อของเราทั้งคู่มันเสียดสีกัน จู่ๆ ฉันก็รู้สึกร้อนวูบวาบตรงท้องน้อยแปลกๆ
พี่ลีโอสอดมือเข้าไปใต้หมอนแล้วหยิบบางอย่างขึ้นมา สิ่งนั้นคือถุงยางอนามัย จากนั้นก็สวมใส่มัน
มือที่ร้อนผ่าวของพี่ลีโอจับสะโพกฉันเอาไว้ อีกมือหนึ่งก็จับท่อนเอ็นของตัวเองจ่อมาตรงช่องทางคับแคบ จากนั้นมือที่จับสะโพกก็ค่อยๆ กดตัวฉันลง
“อ๊ะ ~” ทำเอาฉันสะดุ้งโหย่งเมื่อจู่ๆ พี่ลีโอก็กดสะโพกฉันลงพรวดเดียวแทนที่จะค่อยๆ ทำ
“อ๊า ~ ขยับสิ”
ฉันเม้มปากแน่นลอบมองใบหน้าของพี่ลีโอที่ก่อนหน้านี้ไร้ความรู้สึก แต่ตอนนี้มันเต็มไปด้วยอารมณ์เร่าร้อน
พี่ลีโอจับสะโพกของฉันให้โยกไปมาแล้วค่อยๆ ปล่อยให้ฉันทำด้วยตัวเอง เมื่อทุกอย่างมันเข้าที่ฉันก็เริ่มขยับเอวบนตัวของพี่ลีโอจนพี่ลีโอหลุดครางออกมาอย่างพึงพอใจ
มือหนาเค้นคลึงหน้าอกทั้งสองเต้าของฉันอย่างบ้าคลั่ง ส่วนฉันก็ร้องครางออกมาเบาๆ ในบางครั้งพี่ลีโอก็กระแท็กเอวสวนขึ้นมามันทำให้จุกท้องน้อยใช่เล่นเลย
หลังจากที่มีอะไรกันเสร็จพอใจพี่ลีโอแล้ว ฉันก็รีบกลับไปทำข้าวต้มให้เขาต่อ บอกตามตรงว่าขาแทบไม่มีเรี่ยวแรงเลย สั่นพั่บๆ ตลอดเวลา
❌❌❌❌
Nc+ เบาๆ ไปก่อนนน เดี๋ยวจัดเต็มให้ คำผิดไรท์ตรวจดึกๆ นะคะ มาสั้นไปนิสสส เดี๋ยวพรุ่งนี้ต่อให้ยาวๆน้า วันนี้นอนตื่นสะดึกเลย