ฉันกำโทรศัพท์ในมือแน่น รู้สึกเหมือนเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องยังไงก็ไม่รู้ “เป็นอะไรหื้ม...” พี่หมอเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของฉันจึงลุกขึ้นนั่งแล้วยกมือขึ้นมาลูบผมของฉันอย่างแผ่วเบา ก่อนจะเอ่ยปากถาม “พี่หมอจะออกไปหาโรงแรมพักตอนนี้ก่อนมั้ยคะ ค...คือว่าหนูมีธุระ” “ธุระ ?” พี่หมอทวนคำพูดของฉันอย่างแปลกใจ “ธุระอะไรครับ บอกพี่ได้มั้ย” “พอดีมีงานต้องไปเคลียร์ที่มหาวิทยาลัยน่ะค่ะ ^_^” ฉันยิ้มจางๆ ก่อนจะหลบสายตาของพี่หมอ กลัวว่าจะถูกจับพิรุธได้ เสียงของพี่หมอถอนหายใจออกมาเบาๆ “อยู่กับพี่ก่อนสักชั่วโมงไม่ได้หรอ พี่อุตส่าห์มาหา” ติ่ง ~ เสียงแชตเด้งเข้าโทรศัพท์ของฉันอีกครั้ง ฉันรีบเปิดดูทันที Leo: ยังไง ? สรุปจะให้ฉันพังประตูเข้าไปใช่มั้ย Me: อย่านะคะ หนูขอเวลาก่อน พี่ไปรอหนูที่รถนะคะ วันนี้แหละฉันจะคุยกับพี่ลีโอให้รู้เรื่อง เพราะขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้มันคงไม่ดีกับตัวฉันแน่ๆ “ไว้เจอกันตอนเ