เช้า...ฉันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงของนาฬิกาปลุก ทำให้ฉันเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มากดปิดอย่างลืมตัวว่านั่นไม่ใช่เสียงของโทรศัพท์ตัวเอง
เมื่อขยับตัวเล็กน้อยก็รู้สึกเหมือนว่าเอวของฉันมันมีอะไรบางอย่างพาดทับเอาไว้อยู่ พอเปิดผ้าห่มดูถึงได้รู้ว่ามันคือแขนของพี่ลีโอ
เขากอดฉันแบบนี้ทั้งคืนเลยอย่างนั้นหรอ...
“ตะ ตื่นได้แล้วค่ะ” ฉันจะลุกขึ้นแต่กลับถูกกอดเอาไว้แน่นเหมือนพีีลีโอจะรู้สึกตัว
“อื้อ...” เสียงทุ้มดังขึ้นมาเหมือนจะเริ่มรู้สึกรำคาญเล็กน้อย
“หนูจะกลับห้อง”
“วันนี้ฉันไม่มีเรียน” พี่ลีโอพูดตอบอยู่ตรงแผ่นหลังของฉัน ทำให้รู้สึกได้ถึงลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดมากระทบ
“แต่หนูมี....”
“วันนี้เธอก็ไม่มีเรียน” ฉันเม้มปากแน่นเมื่อพี่ลีโอชิงตอบมาซะก่อน มันก็จริงอย่างที่เขาว่า วันนี้ฉันไม่มีเรียน ว่าแต่พี่ลีโอรู้ถึงขนาดเวลาเรียนของฉันเชียวหรอ
“แต่ยังไงหนูก็ต้องกลับห้อง”
“ขอนอนต่อก่อน เดี๋ยวฉันไปส่ง
