10
522 คำ
เย็นแล้ว ตรีนุชเตรียมตัวจะกลับบ้าน แต่วันนี้เธออ้อยอิ่งอยู่นานเป็นพิเศษ ทั้ง ๆที่ไม่ได้มีกิจธุระอะไรสำคัญที่ต้องจัดการ เธอเป็นอาจารย์ที่แทบไม่เคยเข้าห้องสอน
ภารกิจหลักที่ท่านประธานมอบให้เธอก็คือ เรื่องการต้อนรับประชาสัมพันธ์อะไรทำนองนั้น
ตรีนุชเวลานี้ยังหอมไปทั้งตัว
กลิ่นอายความเป็นแม่หม้ายสาวใหญ่ที่หลายคนถวิลหา ต่อให้เธอไม่ได้เชิญชวน แต่ก็ถูกมองด้วยสายตาในลักษณะนั้น
เธอชอบนะ
ชอบให้คนมองในแง่เป็นตัวปลุกเร้าอารมณ์มืดดำ
ตรีนุชไม่ได้แคร์อะไรมาก เธอมันคนเทา ๆ มีอีกโลกหนึ่งคือด้านมืดไปเลย
ความต้องการส่วนตัวไม่เคยมีสิ้นสุดง่าย ๆ
แค่วันนี้ก็จัดไปตั้งหลายน้ำ
ของจริงกับท่านประธาน
“ยังไม่กลับเหรอครับ”
เสียงทักไม่ค่อยคุ้นหูนัก
“ยังค่า”
หันไปมอง เห็นว่าเป็นนักการ...
เขาเป็นนักการภารโรงหนุ่มใหญ่ หน้าตาจริงจัง แววตามีอะไรบางอย่างที่ทำให้ตรีนุชเสียววาบขึ้นมาเหมือนกัน มันคือแววตาของผู้ชายหื่น
เขาอาจจะแอบมองเธอมานานแล้วละมั้ง
“เธอล่ะ”
“ยังครับ ผมเอ่อ...” เขาพูดออกมาแล้วหน้าแดง ดวงตามีแววประหลาด
“ว่าไงคะ”
“ผมไม่รู้จะพูดไงดี”
“พูดมาเถอะค่ะ ถ้าติดขัดอะไรพอช่วยได้ก็จะช่วย”
“อาจารย์ช่วยผมได้จริงหรือครับ” น้ำเสียงกระตือรือร้น
“ค่ะ จริง ถ้าช่วยได้นะ”
“อาจารย์ช่วยผมได้อยู่แล้ว”
“เรื่อง...”
“ผมพูดออกมาแล้ว อาจารย์อย่าด่าผมนะ”
“มันเรื่องอะไรกันล่ะคะเนี่ย” ตรีนุชอดหัวเราะไม่ได้ แต่เธอก็พอจะดูออกกับอาการที่แสดงออกมาของเขา
“อาจารย์รับปากผมก่อนสิครับ”
“ได้ค่ะ ไม่ด่าหรอก”
“ผมอยากได้โอกาสจากอาจารย์สักครั้ง”
“คะ?”
“จริง ๆ นะครับ”
“โอย อะไรกันเนี่ย”
ตรีนุชเข้าใจความหมายที่นักการพูดนั่นแหละ แต่แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจไปอย่างนั้นเอง
“ผมเคยเห็นอาจารย์กับ...เอ่อ...”
“ใครคะ” เสียงเข้มขึ้น
“ท่านประธาน”
ความจริง นักการภารโรงคนนี้ก็เข้าทีเหมือนกัน เพียงแต่ยังไม่ใช่เวลาของเขาเท่านั้น
“ลืมเรื่องนี้เถอะค่ะ”
เขาทำตาละห้อย “อาจารย์ ผมจะเอาหน้าไปไว้ไหนเนี่ย เล่นพูดออกมาตรง ๆ อาจารย์ไม่เล่นด้วย”
“ลืมเถอะค่ะ”
“ขอโทษครับ” เขายกมือไหว้
ตรีนุชขยับจะก้าว แต่ชะงักเอาไว้ หันมาพูด “ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีล่ะ อนาคตไม่มีอะไรแน่นอนหรอกค่ะ”
น้ำเสียงราบเรียบ แต่ชวนให้คิดต่ออย่างมีความหวังได้เหมือนกัน…
หรือว่าความคิดที่จะรอพบกับเด็กหนุ่มแจ็คจะเป็นหมันกันนะ ตรีนุชอดคิดไม่ได้ ถ้าพลาดก็น่าเสียดาย ต้องรอวันต่อไป
อารมณ์ของตรีนุชพร้อมจะคุโชนกับหนุ่มหน้าใสคนนั้นตลอดเวลา แค่ได้เจอตอนนี้ แม่จะยั่วซะให้เข็ด
- ผู้เขียน
