11
558 คำ
บรรยากาศของวิทยาลัยเวลาเย็น มักจะเงียบอยู่แล้ว มีเจ้าหน้าที่เกี่ยวข้องเหลือแค่ไม่กี่คน ที่นี่มีกฎระเบียบค่อนข้างเคร่งครัดอยู่ไม่น้อย สมกับเป็นวิทยาลัยเอกชนมีชื่อเสียง
รถของท่านประธานไม่อยู่แล้ว น่าจะขับออกไปตั้งแต่ตอนบ่าย
ตรีนุชอดคิดถึงลีลารักของท่านประธานไม่ได้เหมือนกัน ความสุขที่ได้รับมา ก็ระดับหนึ่งนะ แต่จะให้ถึงใจเหมือนหนุ่ม ๆ คงไม่ได้
ร่างกายของคนสูงอายุ ต่อให้แข็งแรงแค่ไหน ก็ยังคงเนิบช้าอยู่ดี
ไม่รู้เป็นอะไร พอคิดถึงแท่งลำของเด็กหนุ่ม ตรีนุชรู้สึกร้อนวูบวาบใต้ท้องน้อยทุกที ร้อนถึงเม็ดทับทิมที่ซ่อนอยู่ในหุบโพรงอันลึกลับของเธอเลยทีเดียว
หรือว่าความหวังของตรีนุชจะเป็นหมันจริง ๆ
ไม่เจอใครเลย
ยกข้อมือมองเวลา ก่อนพึมพำกับตัวเองว่า น่าจะต้องกลับบ้านแล้วจริง ๆ
ก้าวฉับ ๆ ไปที่รถยนต์คู่กาย ตรีนุชค่อนข้างภาคภูมิใจกับสะโพกสุดเสียงสังข์ของเธอ เวลาอยู่ในกระโปรงสั้นเต่อ อวดความแข็งแรงของช่วงขา
อวดความสมบูรณ์แบบของบั้นท้าย
ผู้ชายมองเห็นจากด้านหลัง สามารถจินตนาการตามได้ไม่ยาก น้อยคนที่จะไม่คิดถึงการร่วมรักกับเธอ นึกไปเรื่อยถึงการคุกเข่าในท่าหมา
การสอดใส่เข้าหาเธอจากด้านหลัง
แค่ความคิดเพียงอย่างเดียว ก็กระตุ้นเร้าอารมณ์ของตรีนุชได้แล้วละ
ผู้หญิงยังคิดแบบนี้ ผู้ชายไม่ต้องพูดถึง
ตรีนุชถึงรถแล้ว เสียงรีโมทดัง เธอเดินไปหยุดแล้วชะงักนิดหนึ่งพร้อมกับจังหวะหัวใจที่เต้นรัวขึ้น เพราะ...ร่างสูงของหนุ่มน้อยคนนั้น
“ขอติดรถไปด้วยได้ไหมครับอาจารย์”
ตรีนุชพยักหน้ายิ้ม ๆ “ได้สิจ้ะ จะไปลงไหนล่ะ”
“ขอขึ้นก่อนได้ไหมครับ”
“เอาสิ รกหน่อยนะรถครู”
หัวใจของสาวใหญ่สูบฉีดรุนแรงบอกไม่ถูก อารมณ์คุโชนร้อนแรงของเธอพลุ่งพล่าน
แอร์เย็นเฉียบ ตอนขับออกจากวิทยาลัย รปภ.ไม่ทันได้สังเกตเห็นว่าในรถของตรีนุชมีเด็กหนุ่มนั่งมาด้วย
“คิดยังไงถึงอยากมากับครู”
“คิดทุกเรื่องแหละครับ” แจ็คตอบ เขากล้ามากขึ้น ดวงตามีประกายเจ้าชู้ยักษ์ “รถอาจารย์หอมจังครับ”
“เหรอคะ หอมแค่รถเหรอคะ”
ใจจริง ตรีนุชเกือบจะหลุดคำพูดบางอย่างออกมา เกี่ยวกับเหตุการณ์ในห้องน้ำระหว่างเด็กหนุ่มกับเพื่อนสาวของเขาคนนั้น แต่ในที่สุดเธอก็สามารถระงับความรู้สึกดังกล่าวเอาไว้ได้ แกล้งทำเป็นใส ๆ ไม่รู้เรื่องของเขาจะดีกว่า
“ตกลงจะลงตรงไหน” ตรีนุชถาม
“ผมไม่ลงได้หรือเปล่าครับอาจารย์”
ตรีนุชหัวเราะ หัวใจของสาวใหญ่แม่หม้ายพันธุ์ดุอย่างเธอระอุด้วยตัณหาราคะ มันไม่ได้เพิ่งจะเกิดขึ้นตอนรับเด็กหนุ่มขึ้นรถ แต่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้นนานแล้ว
รถแล่นต่อไปบนถนน
“โธ่ อาจารย์ล้อผมเล่นอีกแล้ว อาจารย์ก็ตัวหอมครับ”
“ปากหวานจังน่ะเรา”
“อาจารย์รู้ได้ไงล่ะครับว่าหวาน”
“ก็มันจริง ดูพูดแต่ละคำเข้าสิ”
“ผมปากหวานไม่เป็นหรอกครับ มีแต่พูดความจริง”
“ความจริงเหรอ”
“ใช่ครับ”
- ผู้เขียน
