บทที่ 5
1131 คำ
องค์รัชทายาทองค์ที่หนึ่งของรัฐไบลาร์ พยายามปกปิดเรื่องการเดินทางมาถึงแผ่นดินทะเลทรายให้เงียบกริบ ต้องการให้มีคนสนิทแค่เพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ล่วงรู้การ
เสด็จเดินทางมาถึงของพระองค์
ทว่า...ไม่ว่าจะพยายามปกปิดให้เป็นความลับมากเพียงใด ข้อมูลการเสด็จเดินทางของพระองค์ ก็ยังคงรั่วไหลเข้าหูคนชั่วอยู่ดี
เจ้าชายฮัสซันใช้เงินเป็นใบเบิกทางเพื่อให้ได้ข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับเจ้าชายคาริม และเงินอีกนั่นแหละที่ทำให้คนดีๆ กลายเป็นคนชั่วกลายเป็นลิ่วล้อของพระองค์ไปครึ่งค่อนประเทศแล้ว
“พวกเจ้าเห็นเจ้าหญิงไนย์ดาหรือเปล่า”
เจ้าชายฮัสซันกระชากสุรเสียงถามองครักษ์คนหนึ่ง หลังจากพยายามเดินตามหาธิดาเป็นเวลานานแล้ว แต่ก็ไม่พบเจ้าหญิงไนย์ดาสักที
“เจ้าหญิงอยู่ในห้องออกกำลังกายพ่ะย่ะค่ะ”
องครักษ์เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ทว่าหาใช่เป็นเพราะมีความเคารพต่อเจ้าเหนือหัวผู้นี้ไม่ แต่เป็นเพราะหวาดกลัวต่ออำนาจและความโหดเหี้ยมของเจ้าชายฮัสซันต่างหาก
ทางด้านเจ้าชายฮัสซัน เมื่อได้รับคำตอบจากองครักษ์แล้ว ก็ก้าวเท้ายาวๆ ตรงไปยังห้องออกกำลังกาย ซึ่งพร้อมพรักไปด้วยอุปกรณ์ออกกำลังกายแทบจะทุกอย่าง แต่เมื่อเปิดประตูกระจกเข้าไปในห้องออกกำลังกายแล้ว ดวงตาสีสนิมก็เห็นร่างบางระหงของผู้เป็นธิดากำลังฝึก วูซู ด้วยท่วงท่าสง่างาม ทว่าแฝงไปด้วยความแข็งแกร่งพร้อมล้มผู้ชายตัวโตๆ ได้ในทันที
“ไนย์ดา พักสักครู่ได้ไหมลูก พ่อมีเรื่องจะคุยกับเจ้า”
เจ้าชายฮัสซันทักธิดาผู้งดงาม ซึ่งยังคงให้ความสนใจกับการฝึกวูซูอยู่
“ท่านพ่อมีเรื่องอะไรจะพูดกับลูกหรือเพคะ”
เจ้าหญิงไนย์ดาตรัสถามโดยไม่ได้หันมามองพระพักตร์ของพระบิดาด้วยซ้ำไป
“เรื่องนี้สำคัญมาก ไนย์ดาหยุดฝึกวูซู แล้วมาคุยกับพ่อก่อน”
เจ้าชายฮัสซันออกคำสั่ง สุรเสียงเริ่มห้วนขึ้น สีพระพักตร์เผยอาการไม่พอพระทัย เมื่อธิดาไม่ยอมทำตามที่พระองค์สั่งสักที
“ท่านพ่อพูดมาเถอะเพคะ ถึงฝึกวูซูอยู่ ไนย์ดาก็ฟังได้เพคะ”
เจ้าหญิงไนย์ดาค้านออกมาเบาๆ ทรงชื่นชอบการฝึกกีฬาประเภทนี้มากที่สุด เพราะช่วยให้พระองค์ได้ฝึกสมาธิ ฝึกการควบคุมจิตใจไปในตัวด้วย
เจ้าหญิงผู้งดงามทำท่าจะฝึกวูซูต่อ แต่! เมื่อได้ยินคำตรัสในประโยคต่อมาของพระบิดา ก็มีอันต้องชะงักงัน หยุดฝึกวูซูในทันที
“พ่อมีเรื่องของเจ้าชายคาริมมาบอกเจ้า”
ไม่มีเรื่องใดสำคัญเท่ากับเรื่องของราชนิกุลผู้สูงส่งที่เป็นศัตรูกับเธอ แค่เพียงได้ยินชื่อของเจ้าชายคาริม เจ้าหญิงไนย์ดาก็หยุดกิจกรรมทุกอย่างที่กำลังทำอยู่ พร้อมกับหันมาเอ่ยถามพระบิดาด้วยสรุเสียงราบเรียบ
“ท่านพ่อได้ข่าวเกี่ยวกับเจ้าชายคาริมมาอย่างไรบ้างเพคะ”
คำถามที่หลุดออกมาจากโอษฐ์ของผู้เป็นธิดา ส่งให้เจ้าชายฮัสซันต้องลอบยิ้มเยาะ แม้เจ้าหญิงไนย์ดาจะพยายามปรับสุรเสียงให้เป็นปกติ ตีพระพักตร์เรียบเฉย กระนั้นคนที่เลี้ยงและปลูกฝังความชั่วให้กับเจ้าหญิงไนย์ดามาตั้งแต่เล็กอย่างพระองค์ ย่อมรู้ดีว่าธิดากำลังคิดอะไรอยู่
“คนของพ่อบอกว่าไอ้คาริมมันเดินทางมาถึงรัฐไบลาร์แล้ว”
“เดินทางมาถึงเมื่อไรเพคะท่านพ่อ”
เจ้าหญิงไนย์ดาตรัสถามเสียงเย็น ทว่าดวงเนตรคู่สวยกลับไหววาบไปด้วยความทะเยอทะยาน ต้องการในสิ่งที่ คิดเสมอมาว่าตนเองมีสิทธิ์เท่าเทียมกับเจ้าชายคาริม ซึ่งจริงๆ แล้วหาใช่เช่นนั้นไม่!
“มันเดินทางมาเหยียบแผ่นดินทะเลทรายของพวกเรา เมื่อสักหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา ป่านนี้น่าจะถึงตำหนักของพ่อมันแล้ว”
“ทำไมไนย์ดาไม่ได้ข่าวเลยว่า เจ้าชายคาริมจะกลับมาเหยียบแผ่นดินไบลาร์วันนี้”
“มันปิดข่าวเงียบ ไม่มีใครรู้แม้แต่คนเดียว จะมีก็แค่ไอ้ตาเฒ่าปากมากอย่างไอ้อัลฮิม ที่รู้และเสนอหน้าไปรอรับมันที่สนามบิน”
“แหม! เสียดายจังเลยนะเพคะ ที่ไนย์ดาไม่รู้มาก่อนว่าเจ้าชายคาริมเดินทางมาถึงไบลาร์แล้ว ไม่เช่นนั้นไนย์ดาคงไปรอรับเสด็จเจ้าชายคาริมถึงบันไดเครื่องบิน”
เจ้าหญิงไนย์ดาตรัสถากถาง ดวงเนตรคู่สวยเต็มไปด้วยความกระหาย อยากเห็นพระพักตร์ของราชนิกุลหนุ่มผู้นี้ อยากเห็นเจ้าชายคาริมจะตีสีพระพักตร์อย่างไร เมื่อทรงรู้ว่าพระองค์ไม่มีสิทธิ์ขึ้นครองราชย์แล้ว
“ไม่ต้องเสียใจไปลูก ถึงไม่ได้ไปรับไอ้คาริมถึงบันไดเครื่องบินก็ไม่เป็นไร แต่ไนย์ดาก็ยังสามารถไปเยี่ยมมันถึงตำหนักได้นี่ลูก”
“แน่นอนเพคะท่านพ่อ ไนย์ดาไม่ยอมพลาดเรื่องการไปเยี่ยมเจ้าชายคาริมแน่นอนเพคะ”
เจ้าหญิงไนย์ดารับคำสุรเสียงห้วน ทรงคลี่ยิ้มเยาะ ก่อนจะตรัสบอกพระบิดาต่อ
“ไนย์ดาจะไปเยี่ยม ไปดูน้ำหน้าของเจ้าชายคาริมภายในหนึ่งชั่วโมงนี้เพคะท่านพ่อ”
“ดี พ่อไปด้วย พ่ออยากไปเห็นน้ำหน้าไอ้คาริมเหมือนกัน”
“ท่านพ่อรอไนย์ดาสักครู่ ไนย์ดาขอไปอาบน้ำแต่งตัวแค่ไม่กี่สิบนาทีเท่านั้นเพคะ”
“ไม่ต้องรีบหรอกลูก ไนย์ดาต้องแต่งตัวให้สวย ให้สง่างามสมกับเป็นเจ้าผู้ปกครองรัฐไบลาร์คนใหม่”
เจ้าหญิงไนย์ดาคลี่ยิ้มมีความสุขไปกับยศถาบรรดาศักดิ์ที่รออยู่ข้างหน้า พระองค์กำลังจะได้ครอบครองบัลลังก์ รัฐไบลาร์ต้องมีการเปลี่ยนแปลง เจ้าชายคาริมเป็นได้แค่องค์รัชทายาทเท่านั้น เจ้าผู้ปกครองรัฐที่แท้จริงจะต้องเป็นเจ้าหญิงไนย์ดาผู้นี้
“ค่ะท่านพ่อ ไนย์ดาจะไม่ทำให้ท่านพ่อและราษฎรรัฐไบลาร์ต้องผิดหวัง ที่มีเจ้าผู้ปกครองรัฐเป็นผู้หญิงเหมือนไนย์ดา”
เจ้าหญิงไนย์ดาเดินออกไปจากห้องออกกำลังกายพร้อมกับความทะเยอทะยาน อยากก้าวขึ้นครองบัลลังก์ไบลาร์โดยไม่รู้เลยว่าตนเองไม่มีสิทธิ์แม้แต่นิดเดียว
และขณะเจ้าหญิงไนย์ดากำลังวาดวิมาน สร้างฝันอยู่กลางอากาศ เจ้าหญิงผู้เลอโฉมหารู้ไม่ว่าคนที่เธอเรียกว่าพระบิดามาเกือบทั้งชีวิต กำลังจะฉกวิมานของเธอมาอยู่ในกำมือทั้งสองของพระองค์!!!
- ผู้เขียน
